Żwirowa Dziura Wyżnia

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-09.05
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1246 m n.p.m.
Wystawa otworu: SSW

Dane morfometryczne

Długość: 9.5 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.248691, E19.869312
WGS84: N49d 14.9215m, E19d 52.1587m
WGS84: N49d 14m 55.3s, E19d 52m 09.5s
UTM: Easting 417712, Northing 5455717, Zone 34

Lokalizacja otworu

Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, pod granią Organów, około 9 m na SE od otworu Żwirowej Dziury Niżniej T.D-09.06.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Idziemy z dna Doliny Kościeliskiej czarnym szlakiem wiodącym do południowego otworu Jaskini Mroźnej, podchodzimy na platformę przed otworem tej jaskini. Stąd żlebem w górę w prawo koło otworu Jaskini Zimnej i dalej żlebem aż pod skalny mur zamykający żleb. Tu wspinamy się w lewo w górę na porośnięty smrekami skalny próg (trudno). Znad progu trawersujemy w lewo niewyraźną percią po półce wyprowadzającej do otworów Żwirowej Dziury Wyżniej, Schronu pomiędzy Żwirowymi Dziurami i do dużego (ok. 10 m wysokości), szczelinowego otworu Żwirowej Dziury Niżniej. Dojście trudne i eksponowane (przydatna lina), zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

  Otwór o szerokości 1,7 m i wysokości 0,3 m prowadzi do mytego, półkolistego w przekroju poprzecznym korytarzyka o wysokości 0,9 m, po 9 metrach zapełnionego namuliskiem.
  Schronisko powstało w wapieniach malmo-neokomu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Światło sięga do końca, schronisko jest suche, bez przewiewu. Roślinność przyotworową stanowią trawy i mchy. Fauna nie była obserwowana.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko zapewne znane od dawna, na pewno znane Wójcikowi (1960b, 1966a), wymieniane przez niego jako Żwirowa Dziura Wyżnia (por. uwagi w opisie Żwirowej Dziury Niżniej). Zostało zlokalizowane ciągiem azymutalno-taśmowym w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w dniu 8 lipca 1975 r. przez J. Grodzickiego przy współpracy M. Kropiwnickiej, M. Małek i E. Winiarskiego.

Historia dokumentacji

Dokumentację sporządził J. Grodzicki przy współpracy M. Radomyskiej w dniu 13 lipca 1976 r. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracował J. Grodzicki.

Bibliografia

Wójcik, Z. 1960b (schematyczna lokalizacja, osady); Wójcik, Z. 1966a (osady, geneza, wiek); Kropiwnicka, M., Burkacki, M. 1976 (wzmianka o udokumentowaniu); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy). Opracował Jerzy Grodzicki.

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Jerzy Grodzicki