Łamana Dziura

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-12.69
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1750 m n.p.m.
Wystawa otworu: W

Dane morfometryczne

Długość: 15.0 m
Deniwelacja: 10.0 m (-10.0m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.244167, E19.915833
WGS84: N49d 14.6500m, E19d 54.9500m
WGS84: N49d 14m 39.0s, E19d 54m 57.0s
UTM: Easting 421090, Northing 5455165, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Małej Łąki, północno-wschodnie zbocze Małołączniaka. Jaskinia znajduje się w górnej części prawego (or.) odgałęzienia Łamanego Żlebu.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Przysłopu Miętusiego niebieskim szlakiem podchodzimy do Czerwonego Grzbietu ponad Kobylarzem. Następnie trawersujemy trawiaste zbocze Małołączniaka do Łamanego Żlebu i dalej w górę jego prawym (or.) odgałęzieniem dochodzimy otworu znajdującego się pod 4 m ścianką.

Opis jaskini

    Otwór o wymiarach 0,6x0,6 m prowadzi do wąskiej wymytej studzienki o głębokości około 9 m. Studzienką tą zjeżdżamy do obszernej salki o charakterze zawaliskowym i spągu pokrytym dużymi wantami.

    Jaskinia powstała w wapieniach malmo-neokomu jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów). Ściany i strop są zwietrzałe, szata naciekowa nie występuje. Spąg tworzy grube zawalisko.

    Jaskinia jest wilgotna, bez przewiewu. Światło sięga około 2 m w głąb, do załamania studzienki wejściowej.

    Przy otworze występują mchy i porosty. W jaskini napotkano nietoperza, występują komary i muchy.

Historia

Historia dokumentacji

Jaskinia została odkryta w dniu 8 września 2002 r. przez Zbigniewa Tabaczyńskiego, który w tym samym dniu udokumentował jaskinię przy pomocy taśmy parcianej i busoli. Zaktualizował Z. Tabaczyński (2009 r.).
Przekrój opracował Z. Tabaczyński.

Bibliografia

Jaskinie TPN 2002b (opis inwentarzowy i plan); Tabaczyński, Z. 2002b (opis i plan).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Zbigniew Tabaczyński