Numer inwentarzowy: T.D-08.40
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 117 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
WGS84: N49.246089, E19.862545
WGS84: N49d 14.7653m, E19d 51.7527m
WGS84: N49d 14m 45.9s, E19d 51m 45.2s
UTM: Easting 417215, Northing 5455435, Zone 34
Na lewym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w murze skalnym rozciągającym się poniżej Kazalnicy w Stołach.
Drogi dojścia
Przed pierwszym mostkiem za Bramą Kraszewskiego skręcamy na zachodnie zbocze doliny. Idziemy niewyraźną ścieżką, która wyprowadza nad Sowę. Stąd jelenimi perciami wprost do góry, pod mur skalny. Tam, w pobliżu jego północnego skraju odnajdujemy otwór Zimnej Szczeliny I T.D-08.38 (jest on ukryty za załomem, w głębokim rowie o pionowych, skalnych ścianach, powstałym po zawaleniu części stropu szczeliny). Stąd idziemy pod skałami, kilkadziesiąt metrów w górę doliny, do otworu Zimnej Szczeliny II T.D-08.39 (znajduje się on kilkanaście metrów nad ścieżką, jest ukryty za załomem skały). Trawersujemy dalej ku S ścieżką pod skałami ok. 40 m. Tu na półce widać otwór szczelinowej niszy (ok. 2,8 m długości), z wywiewem. Po dalszych 30 m docieramy do dwóch szczelin z silnym wywiewem, przecinających skały na całej wysokości, położonych w odległości 2,5 m od siebie. Prawa z nich (północna) jest zbyt ciasna do przejścia w dolnej części. Prawdopodobnie można wejść do wnętrza trudną wspinaczką, nad zaklinowaną w górze wantą. Nie była zwiedzana. Południowa - to Zimna Szczelina III. Dojście bez trudności, jaskinia niezwykle ciasna.
Opis jaskini
Otwór jest wysoki na ok. 5 m i wąski (ok. 0,25 - 0,30 m), z zaklinowanymi wantami. Wchodzimy do wnętrza w dolnej części nieco meandrującej szczeliny, dalej przeciskamy się przez nią w szerszych miejscach, nie schodząc na dno. Po 8 m jest ona zbyt ciasna, aby przejść.
Szczelina powstała na powierzchni uskoku w wapieniach triasu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów).
Dno pokrywają wanty i gruz wapienny oraz gleba.
Szczelina jest sucha i widna. Wyczuwa się bardzo silny, zimny wywiew.
Rośliny kwiatowe występują w otworze, głębiej ściany pokryte są ciemnymi porostami.
Historia
Historia eksploracji
Otwór szczeliny został zauważony w lipcu 1980 r. przez I. Luty i W. Skierniewskiego.
Historia dokumentacji
Dokumentację, w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, wykonała I. Luty przy współpracy T. Mardala w dniu 21.07.1992 r. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty