Drogi dojścia
Z Przysłopu Miętusiego podchodzimy niebiesko znakowanym szlakiem do końca Kobylarzowego Żlebu i kierujemy się na Małołąckie Siodło. Stąd schodzimy około 50 m Żlebem Pronobisa do niewielkiego, skalno-trawiastego żlebu. Tu, po lewej stronie, niewidoczny od góry, znajduje się szukany otwór.
Opis jaskini
Ma on około 0,6 m szerokości i około 1,2 m wysokości, jest przegrodzony odpękniętą wantą, która utrudnia przejście. Za otworem 2,5 m korytarzyk doprowadza do niewielkiej salki o szerokości około 1,5 m, długości około 2 m i wysokości rzędu 1,5 m, rozpościerającej się ku W. Jej przedłużenie ku wschodowi stanowi nieco węższy, 2 m długi, ślepo kończący się korytarzyk.
Schron powstał w wapieniach malmo-neokomu wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów) na szczelinie o przebiegu W-E. Dno pokrywa autochtoniczny rumosz.
Schron jest suchy, światło bezpośrednio padające sięga około 3 m od otworu. Przy otworze występuje roślinność zielona. W głębi stwierdzono obecność ciem.
Historia
Historia eksploracji
Otwór groty mógł być wcześniej znany taternikom, jednak brak o tym obiekcie wzmianek w literaturze.
Historia dokumentacji
Został znaleziony 28 maja 1999 r. przez M. Parczewskiego i Z. Tabaczyńskiego (ST Zakopane), którzy 30 października 1999 r. wykonali pomiary przy pomocy przyrządu Topo-Vulcan. Zaktualizował Z. Tabaczyński (2009 r.).
Plan opracował Z. Tabaczyński.
Plan opracował Z. Tabaczyński.
Bibliografia
Tabaczyński, Z. 2000c (opis, plan); Jaskinie TPN 2004 (opis inwentarzowy i plan).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Zbigniew Tabaczyński