Zamulona Dziura

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-08.31
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1050 m n.p.m.
Wystawa otworu: S

Dane morfometryczne

Długość: 6.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.238717, E19.862659
WGS84: N49d 14.3230m, E19d 51.7595m
WGS84: N49d 14m 19.4s, E19d 51m 45.6s
UTM: Easting 417211, Northing 5454616, Zone 34

Lokalizacja otworu

W lewym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, u podnóża Raptawickiej Turni.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z ostatniego mostka w zwężeniu doliny za Halą Pisaną (za odejściem ścieżki do Jaskini Mylnej) schodzimy na lewy (or.) brzeg potoku. W tym miejscu do doliny opada szeroki, piarżysty żleb (ostatnio zarastający trawą i krzewami). Z jego lewej orograficznie strony widać niewielkie, porośnięte lasem skałki. Otwór znajduje się u ich podstawy. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór o wymiarach 0,6x1,3 m wprowadza do niewielkiej, mytej salki. Z lewej jej strony znajduje się wejście do krótkiego, mytego korytarzyka o owalnym przekroju i wysokości 0,7 m. Po kilku metrach korytarzyk kończy się namuliskiem, wypełniającym go po strop.

    Jaskinia rozwinęła się w jurajskich wapieniach autochtonicznej serii wierchowej, przy spągu kompleksu wapieni malmo-neokomu budującego ściany Raptawickiej Turni. Dno w salce wstępnej jest pokryte rumoszem wapiennym i mułem. Korytarzyk początkowo ma dno skalne, później pokryte mulistym namuliskiem, w końcowej partii wypełniającym go po strop.

    Jaskinia jest sucha, światło sięga 2 m od otworu w głąb. Przewiewu nie wyczuwa się.

    W otworze występuje roślinność kwiatowa, w salce spotyka się porosty. Zaobserwowano ślimaki.

Historia

Historia eksploracji

Jaskinia w literaturze nie wzmiankowana, chociaż z racji położenia musiała być znana. Opublikowane w 1993 r. notatki S. Zwolińskiego pozwalają przypuszczać, że znał on jaskinię, nie jest jednak pewne czy wzmianka w opisie wycieczki odbytej 4.06.1939 r. dotyczy Zamulonej Dziury, czy też jakiejś innej z małych jaskiń znajdujących się w pobliżu.

Historia dokumentacji

Jaskinia została znaleziona i udokumentowana 16.07.1977 r. w ramach inwentaryzacji jaskiń PTPNoZ przez M. Burkackiego przy współpracy I. Luty i A. Oleckiej. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Zaktualizowała I. Luty (2009).

Plan opracował M. Burkacki.

Bibliografia

Wiśniewski, W. W. 1988 (dane morfometryczne); Zwoliński, S. 1993 (wzmianka); Jaskinie TPN, 1993a (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Mirosław Burkacki