Wyzior

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-08.21
Inne nazwy: Jaskinia Niżnia pod Zamkiem
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1045 m n.p.m.
Wystawa otworu: S

Dane morfometryczne

Długość: 24.0 m
Deniwelacja: 8.0 m (+8.0 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.239273, E19.864391
WGS84: N49d 14.3564m, E19d 51.8635m
WGS84: N49d 14m 21.4s, E19d 51m 51.8s
UTM: Easting 417338, Northing 5454676, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, naprzeciw początku czerwonego szlaku do Jaskini Mylnej i Raptawickiej, ponad suchym otworem południowym Jaskini Wodnej pod Pisaną.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Według Kowalskiego (1953a) : „Za pierwszym mostkiem w górę od znakowanej ścieżki do jaskiń skręcamy na prawy (or.) stok i wznosimy się nim w górę aż do poziomu otworu, po czem trawersujemy ku niemu stromymi, zalesionymi upłazkami. Dość trudno. Zwiedzanie łatwe”.

Opis jaskini

    Za otworem wysokim na 8 m i szerokim na 3 m wznosi się ku górze obszerny, zawaliskowy korytarz. Po kilkunastu metrach zwęża się i obniża, prowadząc do końcowego rozszerzenia, przechodzącego w ciasną, niedostępną szczelinę. Schronisko powstało na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Wójcik (1960b, 1966a) uważa schronisko za zachowany fragment podziemnego przepływu Potoku Kościeliskiego ze zlodowacenia riss, a osady w nim występujące za interglacjalne brekcje z interglacjału riss-mindel.

   Światło sięga do końca, roślinność zielona dość obfita (nie była badana).

    Kowalski (1955a) opisuje ze schroniska owady Triphosa dubitataL. i Scoliopteryx libatrix(L.).

Historia

Historia eksploracji

Schronisko po raz pierwszy opisał Szokalski (1934), który omyłkowo wziął je za Jaskinię Niżnią pod Zamkiem 22 lipca 1952 r.

Historia dokumentacji

Opis inwentarzowy i plan sporządził Kowalski (1953a). Wójcik (1960b, 1966a) podaje schematyczną lokalizację, określa genezę i wiek schroniska oraz opis namuliska. Wysokość otworu ustalono na podstawie mapy topograficznej 1:10.000 TATRY POLSKIE. Fotografię otworu wykonała I. Luty. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan wg K. Kowalskiego (1953a).

Bibliografia

Szokalski, J. 1934 (opis pod nazwą Jaskinia Niżna pod Zamkiem); Kowalski, K. 1953a (opis i plan), Kowalski, K. 1955a (fauna), Wójcik, Z. 1960b (schematyczna lokalizacja, osady, geneza, wiek); Wójcik, Z. 1966a (geneza, osady, wiek); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10 000); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

[Siarzewski, W., Zwolińska, Z.] 1986 (szkic terenowo-pomiarowy).

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Jerzy Grodzicki