Numer inwentarzowy: T.C-05.06
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1210 m n.p.m.
Wystawa otworu: S
WGS84: N49.257626, E19.815228
WGS84: N49d 15.4576m, E19d 48.9137m
WGS84: N49d 15m 27.5s, E19d 48m 54.8s
UTM: Easting 413792, Northing 5456771, Zone 34
Otwór sztolni znajduje się w prawym or. zboczu Doliny Chochołowskiej, w Klinowej Czubie (1276 m n.p.m.) nad Polaną Huciska (Huciańskie Banie), w jej ramieniu zwanym Huciański Klin.
Drogi dojścia
Najdogodniejsze dojście prowadzi początkowo starą hawiarską drogą, widoczną na prawym (or.) zboczu Doliny Chochołowskiej ok. 200 m poniżej Polany Huciska, a następnie słabo widoczną ścieżką stromo w górę wzdłuż grzędy Huciańskiego Klina. Na wysokości ok. 1190 m n.p.m., ponad wyraźnym pasem skałek, na niewielkim spłaszczeniu znajdują się otwory sześciu sztolni (ekspozycja ku S), a ok. 20 m wyżej, na tym samym grzbiecie, dwu kolejnych – w tym sztolni opisywanej przez Jach (2002) pod nr 7, w której po 8 m od otworu zaczyna się opisywana jaskinia.
Opis jaskini
Szczegółowy opis sztolni podaje Jach (2002): „obszerny jej otwór jest usytuowany na końcu szurfu wykonanego prostopadle do stoku. Sztolnię stanowi szeroki, lecz przy otworze dość niski, opadający w głąb korytarz.” Na końcu korytarza (po 6-8 m), na prostopadłej szczelinie – ku W i E, znajdują się otwory do naturalnej próżni – Wojtkowej Szpary.
Wg. Masnego (1988): „Korytarz biegnący w kierunku zachodnim jest dłuższy i opada na głębokość około -15 m, natomiast przeciwległy w kierunku wschodnim (Czarna Izba) jest krótszy i ciaśniejszy. W obydwu korytarzach, jak i w salce będącej połączeniem szczeliny ze sztolnią (Sień) występują formy naciekowe. Pochodzenie jaskini jest prawdopodobnie tektoniczne. Dotychczas poznana łącznie długość wynosi około 65 m.”
Historia
Historia eksploracji
Pierwszymi odkrywcami jaskini byli bijący sztolnię górnicy. W XIX w. (a być może nawet w końcu XVIII w.) eksploatowano tu rudy manganu (Jach 2002). Prace w tym rejonie prowadzono w latach 1846-1880 - wg. Masnego, który odwołuje się do opracowania B. Korczyńskiej-Oszackiej (Prace mineralogiczne (58), PAN - Oddział w Krakowie). 19. 07. 1987 r. natrafił na nią ponownie trzyosobowy zespół grotołazów zakopiańskich, zwiedzających sztolnie.
Historia dokumentacji
Inwentaryzację wyrobisk górniczych przeprowadziła R.Jach (op.cit.) w 2000 r., a florę przyotworową zbadał wówczas J. Baryła (op.cit.). Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował S. Masny.
Bibliografia
Masny, S. 1988 (plan i opis, dane o odkryciu); Cikowski, W. 1989 (wzmianka o pracach pomiarowych); Jaskinie TPN 1991 (opis inwentarzowy, plan wg Masnego); Jach, R. 2002 (plan, fotografia i opis sztolni, w której zaczyna się jaskinia).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Rafał M. Kardaś
