Wielka Żabia Szpara

     Jaskinia jest szczeliną otwartą ku górze rozwijającą się na kierunku S-N. W otworze ma ona 8 m długości i 0,6 m szerokości. W środkowej części otworu ściany szczeliny zbliżają się do siebie. Najdogodniej można dostać się do jaskini zjazdem na linie założonym w północnej części szczeliny. Po 5 metrach zjazd sprowadza nas na dno szczeliny zasłane kamieniami. Idąc dnem szczeliny przekraczamy zaklinowaną wantę i dochodzimy do rozszerzenia korytarza. Osiąga on w tym miejscu szerokość około 5 metrów. Jego południowo-wschodnie ograniczenie stanowi skośnie nachylona ściana. Do dalszej części jaskini idziemy na zachód opadającą pochylnią z gruzem skalnym znajdującą się w północnej części wcześniej opisywanego rozszerzenia. Po 6 metrach pochylnia urywa się 1-metrowej wysokości progiem zbudowanym z want i zmienia swój kierunek na południowy. Za progiem otwiera się szczelina o szerokości 0,5 m, która przez 2 metry ma charakter pochylni, po czym urywa się studnią o zmiennej szerokości 0,6 - 0,4 m. W szczelinowej studni na różnych poziomach znajdują się półki utworzone z zaklinowanych kamieni. Zjazdem na linie opuszczamy się na głębokość 26 m., gdzie szczelina staje się niedostępna dla człowieka.

    Jaskinia rozwinięta jest w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich. Jest to rozwarta grawitacyjnie szczelina grzbietowa. Ściany jaskini są lite, a spąg pokrywa autochtoniczny gruz skalny. W korytarzu na głębokości 5 m oraz na zagruzowanej pochylni znajduje się niewielka ilość humusu.

     Rozproszone światło dzienne sięga do głębokości 10 m, do początku szczelinowej studni. Końcowe partie jaskini są ciemne. Jaskinia jest sucha, po opadach w okolicach otworu wilgotna. W otworze rozwija się roślinność zielona, wewnątrz jaskini obserwowano porosty i mchy. Obserwacje fauny nie były prowadzone.