Drogi dojścia
Przed pierwszym mostkiem za Bramą Kraszewskiego skręcamy na zachodnie zbocze doliny. Idziemy niewyraźną ścieżką, która wyprowadza nad Sowę. Stąd jelenimi perciami wprost do góry, pod mur skalny. Tam, w pobliżu jego północnego skraju znajduje się otwór Zimnej Szczeliny I T.D-08.38. Stąd idziemy pod skałami, kilkadziesiąt metrów w górę doliny, do otworu Zimnej Szczeliny II T.D-08.39, a trawersując dalej ku S ścieżką pod skałami ok. 70 m, docieramy do dwóch szczelin z silnym wywiewem, przecinających skały na całej wysokości, położonych w odległości 2,5 m od siebie. Południowa - to Zimna Szczelina III (T.D-08.40). Od okolicy jej otworu idziemy kilkadziesiąt metrów ku S, aż do miejsca, gdzie skały układają się amfiteatralnie. W głębi amfiteatru (po jego prawej orograficznie stronie) odnajdujemy ukryty w trawie otwór poszukiwanego schronu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór jest myty, ma 1,7 m szerokości i 1,7 m wysokości. Nad nim widać małe okno, również prowadzące do wnętrza wygodnego schroniska o płaskim dnie.
Schronisko zostało wymyte na szczelinie w wapieniach triasu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Ściany są zwietrzałe. Namulisko tworzy gruz wapienny oraz gleba.
Schron jest suchy i bez przewiewu.
Roślinność kwiatowa bujnie krzewi się przy otworze, w głębi występują głównie mchy i porosty. We wnętrzu znaleziono ślimaki oraz pająki.
Historia
Historia eksploracji
Schron nie był wzmiankowany w literaturze.
Historia dokumentacji
Jego dokumentację, w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, sporządziła I. Luty przy współpracy W. Skierniewskiego w dniu 30.07.1980 r. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty