Numer inwentarzowy: T.E-09.22
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1174 m n.p.m.
Wystawa otworu: WSW
WGS84: N49.236215, E19.873524
WGS84: N49d 14.1729m, E19d 52.4114m
WGS84: N49d 14m 10.4s, E19d 52m 24.7s
UTM: Easting 417998, Northing 5454326, Zone 34
Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, w stoku opadającym spod Upłazkowej Turni.
Drogi dojścia
Idziemy dnem wąwozu do pierwszego progu. Udajemy się dalej dnem wąwozu, skręcającym tu w lewo. Przed oczami mamy widok na skały Saturna i żleb wcinający się między nie, a odosobnioną skałę z prawej (za progiem jest to pierwszy żleb w prawym orograficznie zboczu wąwozu). Idziemy dalej dnem Wąwozu, który skręca w prawo (zwężenie między wysokimi skałami), a następnie ostrym łukiem w lewo. Za kolejnym zakrętem w prawo wychodzimy na rozszerzenie wąwozu o dnie częściowo porośniętym smrekami. Z rozszerzenia tego prowadzi w górę kilka żlebów trzeci z nich prowadzi do Arkady. Mijamy ten żleb i po ok. 25 m w prawym orograficznie zboczu, w skałce wznoszącej się bezpośrednio nad dnem wąwozu, dostrzegamy na wysokości ok. 7 m dwa owalne otwory, zasłonięte częściowo drzewami. Dochodząc do otworu należy pokonać około 4 m prożek (trudności III), zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Schron tworzy prosty, niski, myty korytarzyk. W okolicy otworu wyprowadza w górę ok. 3 m kominek, zakończony wylotem w górze skałki. Sam kominek jest jednak również częściowo otwarty - pozbawiony dolnego odcinka ściany, tworzy drugi z widocznych w skałce otworów.
Schron jest rozwinięty w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej.
Namulisko piaszczysto-gliniaste z gruzem skalnym o wielkości okruchów od 1 cm do kilkudziesięciu cm. Na jego powierzchni występują niewielkie kości. W otworze warstwa próchnicy. Na ścianach nieco bardzo drobnych nacieków grzybkowych i niewielkie ilości mleka wapiennego.
Okolice otworu suche, w głębi ściany wilgotne, woda kapie ze stropu. Przewiewu brak. Światło sięga do końca. Roślinność występuje do ok. 1,6 m od otworu. W otworze obserwowano obecność ślimaków i pająków.
Historia
Historia eksploracji
Brak danych o odkryciu schronu. W literaturze i materiałach archiwalnych do czasu wydania inwentarza OW PTPNoZ nie był wzmiankowany, choć jego widoczność i położenie w pobliżu ścieżki wiodącej dnem wąwozu pozwalają przypuszczać, że był penetrowany, a z racji niewielkich rozmiarów pomijany w relacjach.
Historia dokumentacji
Dokumentację wykonali w ramach prac inwentaryzacyjnych OW PTPNoZ M. Kardaś - plan i R. Kardaś - opis, przy współpracy P. Herzyka i E. Kuźniak w dniu 8 lipca 1977 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował M. Kardaś.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Michał Kardaś
