Szczelina za Okrętem III

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-08.48
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1118 m n.p.m.
Wystawa otworu: N

Dane morfometryczne

Długość: 3.7 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.250780, E19.866888
WGS84: N49d 15.0468m, E19d 52.0133m
WGS84: N49d 15m 02.8s, E19d 52m 00.8s
UTM: Easting 417539, Northing 5455952, Zone 34

Lokalizacja otworu

Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w Organach, w żlebie ograniczającym od południa turnię Okręt, tuż obok Szczeliny za Okrętem II (T.D-08.47).

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Od Lodowego Źródła w Dolinie Kościeliskiej idziemy szlakiem wiodącym do Jaskini Mroźnej. Na wyraźnej płaśni skręcamy na prawo i wygodną, choć nieoznakowaną ścieżką dochodzimy w pobliże szczytu Okrętu (jest to droga prowadząca do Okien Zbójnickich). Z miejsca, gdzie ścieżka przechodzi obok grani Okrętu, skręcamy z niej na prawo i schodzimy kilkanaście metrów do żlebu tuż za tą granią. Żleb ten jest otoczony od góry skałami. Kierujemy się w ich stronę (ku SE). Za pierwszą, niewielką ostrogą skalną, w zwieńczeniu żlebu widać Szczelinę za Okrętem I T.D-08.46. Stąd idziemy około 60 m pod skałami (ku SW), na początku nieco w dół, następnie do góry, wprost do widocznych z daleka dwóch otworów. Wschodni wiedzie do Szczeliny za Okrętem II, a poszukiwany otwór położony jest 1 m na zachód od niego. Dojście, bez trudności, zwiedzanie uciążliwe (ciasno).

Opis jaskini

   Otwór o wymiarach 1,8x0,7 m prowadzi do lekko meandrującego korytarzyka, rozwiniętego równolegle do wspomnianej Szczeliny za Okrętem II. Po około 4 m korytarzyk przechodzi w ciasną, niedostępną szczelinę, kontynuującą się jeszcze na odległość co najmniej 3 metrów.

    Schronisko powstało w obrębie wapieni mezozoicznych jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Ściany zwietrzałe, bez nacieków. Dno w części przyotworowej stanowi gleba, w głębi jest gliniaste.

    Światło dociera do końca. Schronisko jest wilgotne, wyczuwa się silny przewiew.

    W otworze występują rośliny kwiatowe, a także mchy, które pokrywają ściany i strop. W głębi zauważono komary.

Historia

Historia eksploracji

Szczelina, podobnie jak inne obiekty w tym żlebie, została odkryta w dniu 8 października 1933 r. przez S. Zwolińskiego i J. Zahorskiego.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, dokumentację sporządziła w dniu 24 lipca 1992 r. I. Luty przy współpracy T. Mardala i R. Cygana. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Zwoliński, S. 1993 (wzmianka o odkryciu i zwiedzeniu, bez nazwy); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty