Drogi dojścia
Idziemy drogą wiodącą dnem doliny do pierwszego, wyraźnego żlebu odchodzącego około 200 metrów za odgałęzieniem szlaku sprowadzającego z Jaskini Mroźnej. Żlebem tym czasami spływa mała struga wody. Idziemy nim do góry, pokonując łatwy, lecz śliski próg w dolnym pasie skał. Wyżej przecinamy niewyraźną perć trawersującą zbocze i wznosimy się żlebem pod następne skały, które w końcu zamykają go. Nieco przed zakończeniem żlebu, trawersujemy kilkadziesiąt metrów na prawo (ku S), do góry i pod murem skalnym odnajdujemy otwór Jaskini pod Murem T.D-08.56. Stąd idziemy ku S, pod skałami. Za nimi skręcamy na lewo, do góry i po kilkudziesięciu metrach docieramy do przełączki, za którą przedostajemy się wąską półką pod zwalonymi drzewami. Kilkadziesiąt metrów dalej widać po prawej stronie dwie nyże. Dolna - to Nyża z Dzięglem. Stąd wspinamy się kruchym około 3-metrowym progiem (trudności II) i dalej bardzo stromym, trawiastym upłazem pod ścianę, do poszukiwanego otworu. Znajduje się on 18 metrów powyżej Nyży z Dzięglem T.D-08.61. Można w ten rejon dojść od strony Zamczyska: trawersujemy zbocze na południe. Na przełączce, za pierwszym żlebem, odnajdujemy perć, którą schodzimy w pobliże otworu Nyży z Dzięglem. Dojście dość trudne, eksponowane, zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Wysoki (około 7 m), pochylony otwór prowadzi do szczelinowej nyży, o stromym, wznoszącym się dnie. Spiętrza się ono kilkoma niewielkimi progami, a wysoko nad pierwszym z nich widać mały mostek skalny.
Nyża powstała na szczelinie 120°/65°N w wapieniach triasu środkowego jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Ściany są niezwykle kruche, pokryte gęstą siecią spękań kliważowych. Namulisko tworzy głównie osad rezydualny oraz wapienny gruz, a przy otworze - nieco gleby.
Szczelina jest sucha, widna, bez przewiewu. W otworze rozwija się roślinność kwiatowa, głębiej występują paprocie, porosty, mchy, wątrobowce i glony. Faunę reprezentują ślimaki i owady.
Historia
Historia eksploracji
Nyża zapewne była znana od dawna, jednak brak o niej wzmianek w literaturze.
Historia dokumentacji
W trakcie inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację sporządziła w dniu 20 sierpnia 1993 r. I. Luty przy współpracy E. Szczęsny i T. Mardala. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1993b (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty