Drogi dojścia
Z Kuźnic idziemy zielono znakowaną drogą wiodącą na Myślenickie Turnie do miejsca, gdzie opuszcza ona dno Kasprowego Potoku (jest tu duży zakręt), dalej wyraźną, nieznakowaną ścieżką, która prowadzi nad zachodnim zboczem tego potoku. Po około 400 m od zejścia ze szlaku skręcamy w lewe odgałęzieni ścieżki i niebawem przechodzimy przez suche koryto potoku na przeciwległy stok. Wznosimy się następnie mniej wyraźną percią pod ścianami Zawraciku Kasprowego. Po około 200 m omijamy charakterystyczną iglicę skalną odizolowaną od głównego muru i po następnych 80 m - próg prowadzący do otworu Jaskini Kasprowej Średniej (odchodzi stąd do dna doliny piarżysty żleb). Idziemy dalej zachodem pod skałami, nieco na lewo do góry, percią wyprowadzającą na Rówienki (ku ESE) około 70 m, do otworu Szczeliny w Zawracku Kasprowym I. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór jest szczelinowy, skośny, wąski. Ma on około 2,5 m wysokości; w dolnej części jego szerokość wynosi 0,3 m, w górnej jest nieco szerszy. Otwór prowadzi do wąskiej szczeliny tektonicznej 40o/62oN o wznoszącym się dnie. Po 3 m jest ona zbyt wąska, aby przejść.
Szczelina powstała w wapieniach malmo-neokomu (seria wierchowa, fałd Giewontu). Ściany są gładkie. Namulisko stanowi przy otworze gleba, głębiej występuje rezydualny osad gliniasty oraz gruz autochtoniczny.
Szczelina jest wilgotna i widna. Przewiewu nie wyczuwa się. Przy otworze rozwijają się bujnie rośliny kwiatowe, w głębi, na dnie i ścianach widać glony, mchy i wątrobowce. Występują owady oraz przy otworze ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Szczelina nie była wzmiankowana w literaturze speleologicznej do czasu zinwentaryzowania, być może ze względu na małe rozmiary.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ, jej dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy L. Młynarskiego w dniu 22 lipca 1979 r., wykonała wtedy również pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowo-taśmowego. Pomiary przeprowadzono busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kardaś, R. M. 1980a (wzmianka o zinwentaryzowaniu, bez nazwy); Jaskinie TPN 2002b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
Gajek, P. 1993 (plan, geneza).
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty