Numer inwentarzowy: T.D-17.17
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1350 m n.p.m.
Wystawa otworu: SSW
WGS84: N49.251905, E19.980886
WGS84: N49d 15.1143m, E19d 58.8532m
WGS84: N49d 15m 06.9s, E19d 58m 51.2s
UTM: Easting 425837, Northing 5455959, Zone 34
W prawym orograficznie zboczu Doliny Kasprowej, w południowo-zachodniej części Zawraciku Kasprowego.
Drogi dojścia
Z Kuźnic idziemy zielono znakowaną drogą wiodącą na Myślenickie Turnie do miejsca, gdzie opuszcza ona dno Kasprowego Potoku. 20 m dalej (przy zakręcie na lewo), skręcamy w wyraźną, nieznakowaną ścieżkę, która prowadzi lesistym grzbietem nad zachodnim zboczem tego potoku. Po około 400 m od zejścia ze szlaku skręcamy w lewe odgałęzienie ścieżki i niebawem przechodzimy przez suche koryto potoku na przeciwległy stok - zbocze Zawraciku Kasprowego. Wznosimy się następnie mniej wyraźną percią wśród piargów, pod ścianami (nie dochodząc do odosobnionej iglicy), wprost do widocznej z daleka, poszukiwanej szczeliny przecinającej ukośnie skałę. Szczelina ta znajduje się około 100 m ku NW od Jaskini pod Szczytem (T.D-17.04) i około 40 m niżej niż ona. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Szczelina nachylona jest pod kątem około 60o ku NW. Pod jej okapem, wysuniętym na około 0,5 m, widać dwa otwory (rozdzielone 1-metrowym prożkiem), za którymi sięga ona nieco głębiej w głąb skały. Wyższy otwór, o wymiarach 0,55 m szerokości i 1,5 m wysokości, prowadzi do szczelinowego, wąskiego korytarzyka. Ma on 2,4 m długości, poziome dno, kończy się ślepo. Za niższym otworem (0,7x0,8 m) jest płytka (1,3 m długości), ciasna nyża, oddzielona od górnego korytarzyka znacznym zwężeniem z zaklinowanymi w nim kamieniami.
Szczelina powstała w wapieniach malmu wierchowej płaszczowiny Giewontu. Ściany są zwietrzałe, kruche. Namulisko skąpe, w korytarzyku widać nieco gliny rezydualnej i gruzu wapiennego oraz gleby. Pod okapem, w zagłębieniach płyty spągowej, gromadzi się nieco rumoszu i gleby.
Wilgotność i przewiew zależne są od warunków atmosferycznych. Światło sięga do końca. Pod okapem rozwijają się nieliczne rośliny kwiatowe i paprocie, głębiej widać głównie porosty, glony oraz nieco mchu. Występują owady.
Historia
Historia eksploracji
Szczelina, znana od dawna, nie była wzmiankowana w literaturze speleologicznej do czasu prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ.
Historia dokumentacji
W 1979 r. I. Luty odnotowała uwagi o opisywanym obiekcie, a przy współpracy A. Sabaja, w dniu 13 sierpnia 1982 r., wykonała ona pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowo-taśmowego (przeprowadzono je busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą). Plan zestawiono wg pomiarów wykonanych 15 grudnia 2000 r. przez I. Luty przy współpracy W. Morgi, za pomocą zestawu Silva i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kardaś, R. M. 1980a (wzmianka o pracach inwentaryzacyjnych, bez nazwy); Jaskinie TPN 2002b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
