Szczelina w Niedźwiedziu

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-11.03
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1536 m n.p.m.
Wystawa otworu: SE

Dane morfometryczne

Długość: 6.0 m
Deniwelacja: 1.5 m (+1.5 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.248893, E19.909043
WGS84: N49d 14.9336m, E19d 54.5426m
WGS84: N49d 14m 56.0s, E19d 54m 32.6s
UTM: Easting 420604, Northing 5455697, Zone 34

Lokalizacja otworu

W prawym orograficznie zboczu Doliny Miętusiej, w południowej części Skoruśniaka, w turni Niedźwiedź.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Niebiesko znakowanym szlakiem wiodącym zboczem Skoruśniaka docieramy do źródełka w Żlebie Wodniściak. Stąd na lewo do góry perciami zwierzęcymi prowadzącymi przez gęsty las idziemy do Przełęczy Siwarowej, dalej na lewo, pod południową ścianę Niedźwiedzia. Tam, zmierzając w kierunku zachodnim, odnajdujemy niebawem otwór ukryty w szczelinie za dużymi wantami. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór o wymiarach 0,4x0,8 m prowadzi do wznoszącego się niewielkimi prożkami, szczelinowego, ciasnego korytarza o dnie zasłanym dużymi wantami. Korytarz zablokowany jest zawaliskiem, w którym po lewej stronie widać wąski prześwit do powierzchni terenu.

    Jaskinia rozwinęła się na szczelinie uskoku o kierunku NW-SE w wapieniach malmo-neokomu serii wierchowej, zaliczanych do łuski Niedźwiedzia, wydzielonej w obrębie jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów). Ściany są częściowo rozmyte, występują na nich drobne nacieki grzybkowe. Wdać też fragment lustra tektonicznego. Namulisko tworzy autochtoniczny gruz wapienny, glina oraz - przy otworze - nieco gleby.

    Jaskinia jest wilgotna. Wyczuwa się przewiew. Światło sięga około 3 m za otwór, w którym występuje skąpa roślinność kwiatowa. Faunę reprezentują owady troglokseniczne.

Historia

Historia eksploracji

W literaturze brak wzmianek o jaskini.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w 1977 r. szczelinę poznała I. Luty, która przy współpracy J. Panka i B. Strożka sporządziła dokumentację szczeliny w dniu 7 sierpnia 1996 r. Pomiary jaskini i położenia otworu przeprowadzono przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej.
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 1999 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty