Drogi dojścia
Z Przysłopu Miętusiego idziemy Dojście niebieskim szlakiem wiodącym na Czerwone Wierchy. Około 150 m nad Kobylarzowym Żlebem skręcamy na prawo, w nieznakowaną ścieżkę trawersującą zbocze Czerwonego Grzbietu. Nad Dol. Litworową rozdziela się ona. Schodzimy dolnym odgałęzieniem wiodącym w kierunku rygla Kotła Litworowego. otwór szczeliny, częściowo ukryty za dużą, leżąca w nim wantą, odnajdujemy tuż przy ścieżce, po jej lewej stronie. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Za trójkątnym otworem o wymiarach 0,8 x0,8 m, wiedzie ku SE szczelinowy, bardzo wąski korytarzyk o długości 4 m, zakończony zwężającym się kominkiem rozwiniętym na poprzecznej szczelinie.
Jaskinia powstała w wapieniach triasu środkowego serii wierchowej (fałd Czerwonych Wierchów). Ściany są kruche, silnie zwietrzałe. Namulisko tworzy głównie autochtoniczny gruz wapienny i wanty, z domieszką piasku i drobnego żwiru granitowego.
Szczelina jest wilgotna. Światło sięga prawie do końca (kominek jest ciemny). Nieliczne rośliny kwiatowe występują przy otworze, głębiej sięgają porosty. Fauna nie była obserwowana.
Historia
Historia eksploracji
Szczelina, z racji swojego położenia, mogła być znana od dawna, brak o niej jednak wzmianek w literaturze.
Historia dokumentacji
W sierpniu 1994 r. dokumentację jaskini sporządziła I. Luty przy współpracy M. Tomaszka. W ramach prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, w sierpniu 1998 r. przeprowadziła ona pomiary położenia otworu przy współpracy M. Kropiwnickiej. Wszystkie pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kronika 1995 (informacja o udokumentowaniu, bez podania nazwy); Jaskinie TPN 1999 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty