Szczelina w Grani I

    Otwór długi na 10 m o przebiegu NW - SE ma od 0,18 m do 0,4 m szerokości. Przy jego końcach są lejkowate rozszerzenia. Prowadzi do pionowej, niezwykle wąskiej szczeliny, zagruzowanej na dole. Zaklinowane w niej kamienie sprawiają, że głębokość szczeliny jest bardzo zmienna. Najbardziej dostępne jest rozszerzenie (do 0,4 m) w środkowej części szczeliny, gdzie osiąga ona głębokość 5,2 m, zwężając się ku dołowi.

    Opisywany obiekt jest nieco rozwartą szczeliną tektoniczną, która powstała w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są zwietrzałe, kruche. Dno buduje zawalisko. Namulisko tworzy gruz i wanty wapienne oraz gleba. Szczelina łączy się prawdopodobnie niedostępnymi pęknięciami z Jaskinią Skośną T.E-06.01 i innymi wielkimi, rozwartymi szczelinami tektonicznymi w okolicy, jeszcze nie udokumentowanymi.

    Wilgotność i przewiew zależne są tu częściowo od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Bez względu na pogodę wyczuwa się jednak spod zawaliska zimny przeciąg. Światło rozproszone sięga do końca.

    Przy otworze rozwijają się roślinny kwiatowe, zwieszają się nad nim kosówki, widać też nieco mchu i porostów. Obecności fauny nie stwierdzono.