Numer inwentarzowy: T.E-06.13
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1765 m n.p.m.
Wystawa otworu: E
WGS84: N49.242522, E19.841134
WGS84: N49d 14.5513m, E19d 50.4680m
WGS84: N49d 14m 33.1s, E19d 50m 28.1s
UTM: Easting 415651, Northing 5455063, Zone 34
Dolina Kościeliska, w grani Kominiarskiego Wierchu, ponad Doliną Smytnią.
Drogi dojścia
Z Polany na Stołach nieznakowaną ścieżką (stary szlak) wiodącą przez Przełęcz ku Stawku i Załupę docieramy w pobliże charakterystycznej igliczki skalnej. Stąd trawersujemy na lewo do góry, w okolice górnego otworu Bańdziocha Kominiarskiego T.E-7.7a i dalej pod skałami, aż za wyraźny żleb opadający po wschodniej stronie Kufy (razem ponad 500 m trawersu). Po strawersowaniu żlebu docieramy do skałek pod granią. Jedna z nich ma charakterystyczny kształt przypominający sfinksa. Za tą skałką idziemy do góry, omijając otwór Jaskini Skośnej T.E-6.1. Poszukiwaną szczelinę odnajdujemy ściśle w grani, nieco od strony południowej, ukrytą pod sporym kamieniem Idąc od szczytu Kominiarskiego Wierchu granią, przez kosówki, docieramy do niej po około 400 m Dojście łatwe, miejscami nieco eksponowane, zwiedzanie łatwe, ciasno.
Opis jaskini
Za pionowym, szczelinowym otworem o wymiarach 0,4x1 m opada 0,5-metrowy prożek utworzony przez dużą wantę. Dalej szczelina biegnie nieco w dół, wzdłuż grani, na zachód. Wkrótce zwęża się ona coraz bardziej i staje się zbyt ciasna, aby przejść, w dodatku blokują ją kamienie.
Opisywany obiekt jest nieco rozwartą szczeliną tektoniczną o charakterze zawaliskowym, która powstała w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są nieco zwietrzałe, bez nacieków, strop - zawaliskowy. Dno buduje gruz wapienny i gleba. Szczelina łączy się prawdopodobnie niedostępnymi pęknięciami z Jaskinią Skośną i innymi wielkimi, rozwartymi szczelinami tektonicznymi w okolicy, jeszcze nie udokumentowanymi.
Wilgotność i przewiew zależne są tu częściowo od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Bez względu na pogodę wyczuwa się jednak zimny przeciąg. Światło odbite sięga do końca.
Przy otworze, wśród skał, rozwijają się nieliczne roślinny kwiatowe, widać też nieco mchu i porostów. Faunę reprezentują owady (zauważono komary i muchy).
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt mógł być znany dawniej (położony jest w pobliżu odwiedzanej czasem Jaskini Skośnej T.E-6.1). Ogólną wzmiankę o nim (bez nazwy) zamieścił W.W. Wiśniewski (1989).
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację szczeliny sporządziła I. Luty w dniu 5 lipca 2004 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1989 (wzmianka bez nazwy o braku dokumentacji); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
