Drogi dojścia
Z Doliny Kościeliskiej skręcamy za pierwszym mostkiem powyżej Polany Pisanej na prawo i trawersujemy zbocze niewyraźną percią do dna Żlebu Żeleźniak. Dalej idziemy w górę tego żlebu około 300 m, następnie skręcamy na lewo, pod skałki widoczne w zachodnim ograniczeniu bocznego żlebu zwanego Głębowcem (jest to drugi licząc od dołu żleb, przy czym pierwszy jest mniej wyraźny, bez muru skalnego na dole). Głębowcem podchodzimy stromo przez Żeleźniakową Bramę T.E-8.49 kilkaset metrów, aż do przecinającej skały SE zbocza, wysokiej, lecz płytkiej, Szczeliny w Głębowcu (w tym miejscu żleb lekko zakręca na prawo). Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór tworzy wysoka na 7,2 m szczelina o równoległych ścianach, pochylona pod kątem 60o ku W. Jej szerokość wynosi 0,6 m. W dolnej części otwór wydziela półkolisty okap o wymiarach 2,4x1,1 m. Przykrywa on płytką niszę (1,1 m). Szczelina sięga na 3 m w głąb skały i kończy się ślepo.
Schronisko powstało na szczelinie tektonicznej w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są zwietrzałe. Poziome dno buduje gleba i gruz wapienny, w głębi widać nieco osadu gliniastego.
Szczelina jest wilgotna, bez wyczuwalnego przewiewu, światło sięga do końca. Rośliny kwiatowe występują w całym obiekcie, są też paprocie mchy i glony, które pokrywają zachodnią ścianę, oraz porosty. Faunę reprezentują owady i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt znany był od dawna, brak o nim jednak wzmianek w literaturze speleologicznej.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, jego dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy J. Łabęckiej w dniu 7 września 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty