Szczelina w Giewoncie I

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-14.04
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1807 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku górze
Inne otwory: 2 - ku górze i S, 1807 m n.p.m.

Dane morfometryczne

Długość: 3.6 m
Deniwelacja: 3.6 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.252154, E19.941595
WGS84: N49d 15.1292m, E19d 56.4957m
WGS84: N49d 15m 07.8s, E19d 56m 29.7s
UTM: Easting 422978, Northing 5456026, Zone 34

Lokalizacja otworu

W lewym orograficznie stoku Doliny Kondratowej, na południowym zboczu Długiego Giewontu, tuż pod granią, w skałach jej środkowej części.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Niebieskim szlakiem wiodącym z Kuźnic przez Kalatówki idziemy w kierunku przełęczy Kondrackiej. Około 350 metrów za schroniskiem na Polanie Kondratowej skręcamy ze ścieżki na prawo w Suchy Żleb. Podchodzimy nim przez trawy i maliny spotykając zwierzęce perci, aż pod kosówki ciagnące się szerokim pasem poniżej grani. Kilkadziesiąt metrów ku W od osi żlebu odnajdujemy dogodne przejście przez kosówki (perć zwierzęca) i nad nimi trawersujemy do góry, na prawo (ku E), w kierunku zawaliska wielkiego obrywu bloków widocznego tuż pod granią. Wspinamy się po głazach do miejsca, gdzie podchodzą one najwyżej pod grań. Tam, pod ścianą, odnajdujemy dwa otwory poszukiwanej szczeliny, ukryte między zaklinowanymi pod ścianą wantami. Znajdują się one około 20 metrów ku E od Jaskini Zawaliskowej w Długim Giewoncie, około 2 m wyżej. Można też dotrzeć do opisywanej szczeliny trawersując pod granią od Szczerby w Giewoncie lub trudniej, drogą (trudności II) od Wrótek wiodącą granią, częściowo po jej północnej stronie. Dojście i zwiedzanie bardzo łatwe.

Opis jaskini

    Dwa niewielkie, ciasne otwory, rozdzielone wantą (większy o wymiarach: 0,7x0,3 m, mniejszy - 0,4x0,3 m) wiodą w dół, do ciasnej szczeliny (0,4 m szerokości) o przebiegu W-E. Jest ona prawie pionowa, lekko pochylona ku N, zablokowana po kilku metrach zawaliskiem Jej strop tworzą zaklinowane wanty. Dno opada stromo ku E.

    Opisywany obiekt powstał w wapieniach malmu (seria wierchowa, fałd Giewontu), ma charakter szczeliny zawaliskowej. Jej północna ściana jest gładka, nieco zwietrzała, południową - częściowo tworzą zaklinowane wanty wielkiego zawaliska. Namulisko buduje gruz wapienny i wanty oraz nieco gliny i nawianej gleby.

    Wilgotność, temperatura i przewiew zależne są od warunków atmosferycznych. Światło sięga do końca. Nieliczne rośliny kwiatowe obecne są w okolicy otworu, w głębi widać nieco porostów i mchów. Występują owady.

Historia

Historia eksploracji

Szczelinę zwiedził w dniu 18 czerwca 1989 r. W.W. Wiśniewski. Zamieścił on opis położenia tego obiektu oraz jego wnętrza (Wiśniewski, 1990b).

Historia dokumentacji

). Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację szczeliny sporządziła w dniu 23 października 2000 r. I. Luty przy współpracy M. Kropiwnickiej. Pomiary przeprowadzono za pomocą zestawu Silva i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Wiśniewski, W.W. 1990b (opis położenia i szczeliny); Jaskinie TPN 2002b (plan, przekrój i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty