Numer inwentarzowy: T.E-07.18
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1384 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
Inne otwory: 2 - ku SE, 1369 m n.p.m.
WGS84: N49.242888, E19.849860
WGS84: N49d 14.5733m, E19d 50.9916m
WGS84: N49d 14m 34.4s, E19d 50m 59.5s
UTM: Easting 416286, Northing 5455094, Zone 34
Dolina Kościeliska, w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, przy Żlebie Żeleźniak, za Zawieszoną Skałą.
Drogi dojścia
Podchodzimy Żlebem Żeleźniak do charakterystycznej Zawieszonej Skały, widocznej w prawym (or.) ograniczeniu żlebu. Przechodem pomiędzy tą skałą a ścianą wydostajemy się ze żlebu. Zaraz za przechodem wchodzimy w prawo w ścianę pokonując łatwy, kilkumetrowy próg z want obficie porośniętych roślinnością. Wydostajemy się na ukośny trawniczek, w którego dolnym końcu - po lewej - znajduje się wyższy otwór Szczeliny przy Zawieszonej Skale II. Po przejściu przez przechód, kilka metrów za progiem z want prowadzącym do Szczeliny przy Zawieszonej Skale I, natrafiamy pod ścianą na odpęknięte bloki skalne. Wśród nich znajduje się szczelinowy dolny otwór Szczeliny przy Zawieszonej Skale II. Do górnego otworu można dotrzeć od strony Szczeliny przy Zawieszonej Skale I. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Schronisko stanowią szczeliny otwarte grawitacyjnie wskutek obsunięcia się skał. Od otworu wiodą w głąb dwie szczeliny - prawa, krótsza i lewa - prowadząca przez prożek na zaklinowane wanty i dalej do górnego otworu. Półokrągły kształt szczeliny jest związany z odpęknięciem bloków, a nie z działalnością wody.
Schronisko powstało w obrębie wapieni malmo-neokomu autochtonicznej serii wierchowej. Namulisko przy otworach tworzą gleba i skalny gruz, w części środkowej - gruz i bloki skalne. W namulisku spotyka się znaczną ilość szczątków gałęzi. Nacieki nie występują.
Ściany wilgotne, światło sięga do końca. Przewiew zależy od warunków na zewnątrz schroniska.
Przy obu otworach rosną paprocie i mchy. Faunę reprezentują ślimaki i owady.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko nie wzmiankowane w literaturze, zostało znalezione 6.07.1979 r. ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ przez M. i R.M. Kardasiów.
Historia dokumentacji
Dokumentację tego samego dnia sporządził R.M. Kardaś przy współpracy M. Kardasia. Pomiary wykonano taśmą parcianą, busolą geologiczną Meridian oraz klinometrem Freiberg. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R.M. Kardaś.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (wzmiankuje, podaje wysokość); Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Rafał M. Kardaś
