Szczelina przy Nyży z Kozicami

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-12.23
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1524 m n.p.m.
Wystawa otworu: ENE

Dane morfometryczne

Długość: 3.1 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.247855, E19.913393
WGS84: N49d 14.8713m, E19d 54.8036m
WGS84: N49d 14m 52.3s, E19d 54m 48.2s
UTM: Easting 420919, Northing 5455577, Zone 34

Lokalizacja otworu

W lewym (or.) zboczu Doliny Małej Łąki, we wschodnim stoku Zagonnej Turni.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Dojście prowadzi z Doliny Miętusiej niebieskim szlakiem wiodącym zboczem Skoruśniaka do Żlebu Wodniściak, dalej perciami przez gęsty las i piargi podchodzimy do Przełęczy Siwarowej. Stąd idziemy nieco ku SE i schodzimy Kamiennym Żlebem, aż do filara ograniczającego od NE skały Zagonnej Turni (w górnej części filara widać duży, charakterystyczny okap). Tu skręcamy pod skałą na prawo do góry, do otworu Nyży z Kozicami T.D-12.16, położonego u podnóża jej wschodniej ściany, w pobliżu żlebu. Inny wariant dojścia prowadzi z Wyżniego w Dolinie Małej Łąki przez Piargi pod Zagonem, dalej na prawo małym żlebkiem do Siwarowego Siodełka. Stąd nieco do góry trawersujemy przez las, kosówki, trawy i płyty do górnej części Kamiennego Żlebu, którym docieramy do otworu Nyży z Kozicami T.D-12.16, który jest dobrze widoczny z dna Doliny Małej Łąki. Poszukiwany otwór znajduje się niecałe 2 m ku SE od niej. Dojście pierwszym wariantem bez trudności, drugim - łatwe, trudniejsze orientacyjnie.

Opis jaskini

    Otwór o wymiarach 1,3 m szerokości i 2 m wysokości wiedzie do szczelinowego, krótkiego, zwężającego się korytarzyka.

    Korytarzyk powstał w obrębie litych wapieni malmo-neokomu łuski Turni Rabowskiego należących do serii wierchowej, w strefie uskokowej przy kontakcie ze skałami serii reglowej (warstwowane dolomity brekcjowate i brekcje żółtowietrzejące kampilu górnego łuski Przełęczy Siwarowej). Ściany są kruche, zwietrzałe. Namulisko stanowi autochtoniczny rumosz wapienny i gleba.

    Szczelina jest widna i sucha, bez przewiewu. Rozwijają się w niej rośliny kwiatowe (głównie trawy), a na ścianach - porosty. W korytarzyku występują owady, bywają też kozice.

Historia

Historia eksploracji

Szczelina mogła być znana od dawna, lecz prawdopodobnie ze względu na niewielkie rozmiary nie była wcześniej opisywana.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ obserwacje terenowe i pomiary przeprowadziła w dniu 7 sierpnia 1977 r. I. Luty przy współpracy R. Bieganowskiego. Pomiary położenia otworu wykonano metodą ciągu busolowego. Wszystkie pomiary przeprowadzono busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą .
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty