Szczelina przy Lodowej nad Kufą

Dolina Chochołowska, w północnych stokach Kominiarskiego Wierchu, ponad Doliną Dudową, w grzbiecie nad Kufą. Grzbietem tym przebiega w kierunku N - S wąska grańka skalna. poszukiwany otwór znajduje się nieco na zachód od niej.

(brak dokumentacji graficznej)

Z Polany na Stołach nieznakowaną ścieżką wiodącą przez Przełęcz ku Stawku i Załupę docieramy w pobliże charakterystycznej igliczki skalnej. Stąd trawersujemy ponad 500 m tuż nad ścianami Tylkowiańskich Spadów, ku W, odnajdując gubiącą się, niewyraźną perć. Po przekroczeniu grańki w grzbiecie wznoszącym się nad Kufą, trawersujemy jeszcze około 20 - 30 m, do poszukiwanego otworu. Znajduje się on kilka metrów za otworem Jaskini Lodowej nad Kufą, w rozwartej szczelinie tektonicznej. Dno tej szczeliny wznosi się stromo. Mijamy w niej boczną, również otwartą od góry szczelinę i po długiej na 2 m, płytowej wancie dostajemy się na duży głaz zaklinowany w głównej szczelinie (po 8 m od początku szczeliny). Głaz jest przykryty okapem otworu, jaki tworzy zawalisko stropowe. Dojście łatwe, w górnej części eksponowane, zwiedzanie łatwe.

Otwór znajduje się w wysokiej na kilka metrów szczelinie o równoległych ścianach, szerokości 0,8 m. Prowadzi on do wznoszącego się, szczelinowego korytarza o wysokości ponad 2 m, od którego zaraz odchodzi wstecz, nad 1,6-metrowym prożkiem, krótka, zwężająca się szczelina. Na wprost, po 4,5 metrach główny korytarz zakręca dwukrotnie (zakręt typu zygzak). Przy zakręcie widać krótką odnogę (pochyły kominek). Dalej korytarz biegnie prosto, do góry, wznosi się 2-metrowym progiem (widać pod nim niewielką nyżę) i niebawem zamyka go zawalisko.

Jaskinia powstała na rozwartej szczelinie tektonicznej w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Szczelina jest nieco rozmyta, lekko meandruje. Jej ściany są gładkie, nieco zwietrzałe, strop tworzy zawalisko. Dno buduje gruz wapienny z domieszką gleby i duże bloki skalne.

Jaskinia jest wilgotna, wyczuwa się w niej bardzo zimny, silny przewiew. Światło rozproszone sięga do zakrętu.

W otwartej szczelinie przed otworem występują rośliny kwiatowe, mchy i paprocie, pod okapem otworu mchy i nieliczne paprocie. Na ścianach widać porosty.

Faunę reprezentują owady (min. motyle Scoliopteryx libatrix, pająki, szare ćmy, muchówki) i znalezione w otworze ślimaki.

Opisywany obiekt znany był wcześniej W.W. Wiśniewskiemu, który w latach 1986-88 poszukiwał jaskiń w masywie Kominiarskiego Wierchu. W wykazie jaskiń tego masywu wymienia on szczelinę i podaje niektóre dane morfometryczne (Wiśniewski,1988).

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, jej dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy K. Kędrackiej i K. Recielskiego w dniu 16 września 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Sisteco oraz taśmy parcianej. Fotografie wykonał K. Recielski. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Wiśniewski, W.W. 1988 (wymienia w wykazie jaskiń Kominiarskiego Wierchu, podaje niektóre dane morfometryczne); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).

(brak informacji o źródłach)

Jerzy Grodzicki

Izabella Luty

Szczelina przy Lodowej nad Kufą

Informacje ogólne

Dane morfometryczne

Współrzędne geograficzne

Lokalizacja otworu

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Opis jaskini

Historia

Historia eksploracji

Historia dokumentacji

Bibliografia

Źródła

Opracowali