Numer inwentarzowy: T.E-08.24
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1180 m n.p.m.
Wystawa otworu: NW
WGS84: N49.238317, E19.864111
WGS84: N49d 14.2990m, E19d 51.8467m
WGS84: N49d 14m 17.9s, E19d 51m 50.8s
UTM: Easting 417316, Northing 5454570, Zone 34
Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w zboczu Zbójnickich Turni w Żarze, ok.150 m na południe od Jaskini Ziobrowej (T.E - 08.25).
Drogi dojścia
Dolina Kościeliska. Z Wąwozu Kraków podchodzimy do Jaskini pod Zamkiem (T.E – 08.01), a następnie leżącej nieopodal Małej pod Zamkiem (T.E - 08.23). Od jej otworu idąc pod skałkami przewijamy się przez przełączkę w grani na stronę Doliny Kościeliskiej. Tuż za przewinięciem, pod skałką, przy ścieżce natrafiamy na płytką nyżę ze skośnym, szczelinowym otworem o wymiarach 0,5x0,7 m. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Niski, myty korytarzyk prowadzi w dół do rozszerzenia zasłanego rumoszem. Przez soczewkowato rozmyty, 2-metrowej wysokości korytarz przechodzimy do płaskiego rozszerzenia, niewysokiego (1.3 m) i tworzącego rodzaj salki. Stąd można – cofając się w kierunku otworu - zejść przez niewysoki, pochyły prożek do najniższego punktu jaskini (-5,6 m). Miejsce to ma w stropie ciasne połączenia z wyżej leżącą częścią korytarza.
Jaskinia powstała wzdłuż szczeliny w wapieniach malmo-neokomu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany są myte, skąpe namulisko stanowi rumosz i glina.
Jaskinia jest wilgotna, światło odbite sięga dosyć daleko, roślinność występuje tylko przy otworze.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinię odkrył Stanisław Kardaś penetrujący zbocza Żaru wraz z S. i T. Zwolińskimi, E. Winiarskim i T. Palejem w dniu 4 VI 1939 r. Wtedy też została wyeksplorowana. Po wojnie znana tylko niektórym grotołazom zakopiańskim przez długi czas pozostawała zapomniana do czasu wskazania przez W. Habila zespołowi inwentaryzacyjnemu OW PTPNoZ w 1975 r. W oparciu o wykaz zlokalizowanych przez zespół jaskiń pojawiła się pierwsza opublikowana informacja - wzmianka w zestawieniu jaskiń Borowca i in. (1977, 1978). Nazwa jaskini podana została przez W. Habila.
Historia dokumentacji
W ramach prac inwentaryzacyjnych OW PTPNoZ dokumentację sporządził M. Burkacki przy współpracy M. Kardasia i M. Różyczki w dniu 19 lipca 1977 r. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował M. Burkacki.
Bibliografia
TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie - bez podania nazwy); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Zwoliński, S. 1993 (informacje o odkryciu); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Rafał M. Kardaś