Numer inwentarzowy: T.D-14.06
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1785 m n.p.m.
Wystawa otworu: NNW
WGS84: N49.250946, E19.939258
WGS84: N49d 15.0568m, E19d 56.3555m
WGS84: N49d 15m 03.4s, E19d 56m 21.3s
UTM: Easting 422806, Northing 5455894, Zone 34
W lewym orograficznie stoku Doliny Kondratowej, na południowym zboczu Długiego Giewontu, w rowie zboczowym pod zachodnią częścią grani.
Drogi dojścia
Niebieskim szlakiem wiodącym z Kuźnic przez Kalatówki idziemy w kierunku przełęczy Kondrackiej. Około 350 metrów za schroniskiem na Polanie Kondratowej skręcamy ze ścieżki na prawo, w Suchy Żleb. Podchodzimy nim przez trawy i maliny spotykając zwierzęce perci, aż pod kosówki ciągnące się szerokim pasem poniżej grani. Kilkadziesiąt metrów ku W od osi żlebu odnajdujemy dogodne przejście przez kosówki (perć zwierzęca) i nad nimi trawersujemy kilkadziesiąt metrów do góry, na lewo (ku W). W górze, pod skałami grani widać ukośną szczelinę Rudej Nyży T.D-14.02, a pod opadającym spod niej bardzo stromym, skalisto-trawiastym stokiem, ciągnie się wyraźny rów zboczowy zasłany zawaliskiem dużych głazów. Idziemy tym rowem ku W (od linii spadku poprowadzonej spod Rudej Nyży około 15 m) i pod olbrzymim głazem w kształcie igliczki, tkwiącym przy południowej krawędzi rowu, odnajdujemy otwór poszukiwanej szczeliny. Można tam też dotrzeć od Szczerby w Giewoncie: podchodzimy ku E, w pobliże skał grani, następnie nieco w dół, przez kosówki i trawersujemy pod granią (poniżej dolnego pasa skał) wzdłuż wspomnianego rowu. Dojście i zwiedzanie bez trudności. Otwór jest ukośny, ma 1,3 m wysokości i 0,7 m szerokości. Wiedzie do stromo opadającej nyży zakończonej zwężającą się szczeliną zbyt ciasną, aby przejść.
Opis jaskini
Schronisko rozwinęło się na nieco rozmytej szczelinie w wapieniach malmu wierchowej serii (fałd Giewontu). Ściany są gładkie. Namulisko buduje rumosz wapienny i gleba.
Wilgotność, temperatura i przewiew zależne są od warunków atmosferycznych. Światło sięga do końca. Rośliny kwiatowe rozwijają się przy otworze, do końca sięgają mchy, glony oraz porosty. Występują owady i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Brak o tym obiekcie wzmianek do czasu zinwentaryzowania.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ schron został zauważony przez I. Luty 1979 r. W dniu 28 października 2000 r. wykonała ona dokumentację szczeliny. Pomiary przeprowadzono za pomocą zestawu Silva i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2002b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty