Numer inwentarzowy: T.F-09.32
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1270 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
WGS84: N49.234503, E19.875883
WGS84: N49d 14.0702m, E19d 52.5530m
WGS84: N49d 14m 04.2s, E19d 52m 33.2s
UTM: Easting 418167, Northing 5454133, Zone 34
Dolina Kościeliska, na lewym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, przy Rynku, w turni nazywanej Basztą. Otwór znajduje się w szczelinie przecinającej prawie pionowo wschodnią część tej turni. W dolnym fragmencie szczeliny położona jest Jaskinia Dwuotworowa Krakowska T.F-09.07 i Jaskinia z Mostami T.F-09.19, na górze, nieco z boku, już w trawnikach – Jaskinia Gankowa T.F-09.22. Między przewieszką nad Jaskinią z Mostami, a Jaskinią Gankową znaleziono krótkie, kilkumetrowe szczeliny i płytkie nyże, będące pozostałością większego systemu.
Drogi dojścia
Z Hali Pisanej żółtym szlakiem podchodzimy do Wąwozu Kraków. Jego dnem idziemy do charakterystycznego rozszerzenia nazywanego Rynkiem, dalej niewyraźną percią omijającą górne progi wąwozu. Prowadzi ona najpierw na prawo, nieco wstecz (ku W), do góry, u podnóża strzelistej turni nazywanej Basztą, następnie żlebem ku SE. Pod ścianą ograniczającą lewą (or.) stronę żlebu widzimy mały, trójkątny otwór Jaskini Zakosistej T.F-09.04a. Stąd idziemy żlebem do góry, na lewo. Po około 30 m żleb rozszerza się, a około 40 m dalej trafiamy na trawiaste siodełko położone nad turnią w zwężeniu Wąwozu (Siodełko za Basztą). Tuż za przegięciem siodełka, około 3 m poniżej ścieżki, znajduje się otwór Dziury pod Smrekiem T.F-09.05. Jest on położony w małym leju krasowym pod suchym smrekiem, zasłonięty gałęziami smreka rosnącego w sąsiedztwie. Dalej idziemy kilkanaście metrów ku NNE, tuż przy wschodniej ścianie najwyższej w tej części turni, a następnie kilkumetrowym zjazdem do dużej wanty zaklinowanej w szczelinie. Na przeciwko wanty znajduje się wejście do Szczeliny pod Gankową I. Dojście wymaga użycia sprzętu do zjazdu i wychodzenia po linie, zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór ma 3,4 m wysokości i 1,5 m szerokości. Prowadzi do 4,4-metrowego korytarzyka o płaskim dnie, rozwiniętego na uskoku w wapieniach malmo-nekomu wierchowej serii autochtonicznej. Ściany są nieco rozmyte, miejscami pokryte naciekami grzybkowymi. Namulisko tworzy żółta glina piaszczysta z okruchami wapieni. W części stropowej widać fragmenty starego, scementowanego namuliska żwirowo-piaszczystego.
Wilgotność i przewiew zależne są od warunków atmosferycznych. Światło sięga do końca. Roślinność uboga, reprezentowana jest głównie przez porosty. Zauważono obecność much i pająków.
Historia
Historia dokumentacji
Szczelina została odkryta w dniu 4 sierpnia 1977 r. podczas prac inwentaryzacyjnych OW PTPNoZ przez I. Luty, która w wrześniu sporządziła jej dokumentację przy współpracy M. Kowalskiej. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kronika 1988b (wzmianka o udokumentowaniu); Jaskinie TPN 1994 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty