Szczelina nad Jaskinią Magurską

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-18.09
Gmina: Zakopane (gm. miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1530 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE

Dane morfometryczne

Długość: 4.0 m
Deniwelacja: 2.5 m (+2.5 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.248376, E19.995792
WGS84: N49d 14.9026m, E19d 59.7475m
WGS84: N49d 14m 54.2s, E19d 59m 44.9s
UTM: Easting 426916, Northing 5455552, Zone 34

Lokalizacja otworu

w lewym orograficznie zboczu Żlebu pod Czerwienicę, w stoku Jaworzyńskich Turni, w zakończeniu żlebu wznoszącego się wzdłuż otworu jaskini Magurskiej T.D-18.01.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Kuźnic Doliną Jaworzynki docieramy do miejsca, gdzie odgałęzia się na prawo Żleb pod Czerwienicę. Percią wiodącą wschodnim zboczem tego żlebu, a następnie przechodzącą na jego zachodni stok idziemy do Wyżniej Polany, dalej przez las i piargi, poniżej skał, w górę, aż do wielkiego otworu Jaskini Magurskiej T.D-18.1 (prowadził tu dawniej szlak oraz drogi górnicze). Od tego otworu idziemy sto kilkadziesiąt metrów do góry stromym żlebem, pod ścianami. Trudniejszy skalno-trawiasty próg omijamy grzędą z prawej strony i trawersujemy z powrotem w kierunku żlebu, na półkę w ściance ograniczającej go. Półką tą docieramy niebawem do otworu, położonego w ściance, nad pionowym progiem, po lewej orograficznie stronie żlebu. Dojście w końcowym odcinku nieco trudne, eksponowane, zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Trójkątny otwór ma 1,4 m szerokości i 0,8 m wysokości. Prowadzi on do szczelinowej nyży o stromo wznoszącym się dnie (pod kątem 400). Prawą ścianę tworzy pochyła płyta skalna. W połowie nyży jest punktowe zwężenie. Szczelina kończy się ślepo.

Schronisko rozwinęło się na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu (seria wierchowa, fałd Giewontu, jednostka Zawratu Kasprowego). Ściany są nieco zwietrzałe. Namulisko przy otworze buduje gleba i gruz wapienny, w głębi dno skalne.

    Szczelina jest wilgotna, bez przewiewu. Światło rozproszone sięga do końca. W otworze występują rośliny kwiatowe, paprocie oraz mchy, glony i porosty, które sięgają w głąb do zwężenia (pokrywają płytową ścianę). Faunę reprezentują owady (muchy, pająki) i ślimaki.

Historia

Historia eksploracji

Brak wcześniejszych wzmianek o opisywanym obiekcie w literaturze speleologicznej.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację szczeliny sporządziła I. Luty przy współpracy M. Skarżewskiego w sierpniu 2001 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 2004 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty