Numer inwentarzowy: T.E-12.60
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1778 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
WGS84: N49.244233, E19.920271
WGS84: N49d 14.6540m, E19d 55.2163m
WGS84: N49d 14m 39.2s, E19d 55m 13.0s
UTM: Easting 421413, Northing 5455168, Zone 34
W lewym (or.) zboczu Doliny Małej Łąki, we wschodnim stoku grzędy skalno-trawiastej, położonej między Wielką Turnią i Pośrednią Małołącką Turnią, między dwoma depresjami. Otwór znajduje się w lewym (or.) zboczu depresji ograniczającej od zachodu Wielką Turnię. Jest on ukryty w trawach, widoczny dopiero z bliska.
Drogi dojścia
Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem podchodzimy nad Kobylarzowy Żleb, następnie trawersujemy ku SE Czerwony Grzbiet aż do Źródła Ratusz. Idziemy stąd wprost w dół, w kierunku grzędy skalno-trawiastej widocznej między dwoma depresjami i dalej grzędą do dużego leja krasowego położonego tuż przed kosówkami. Stąd nieco na prawo i pod kosówkami kilkadziesiąt metrów po stromych trawach ku N, w dół, do następnego leja o dnie zasłanym głazami. Tuż nad nim, we fragmencie stoku o wystawie północnej, odnajdujemy poszukiwany otwór. Idąc od Dziury w Wantach wznosimy się około 25 m stromo do góry, po trawach, następnie kilka kroków na prawo, nad lejem, wprost do otworu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Ciasny, szczelinowy otwór ma wymiary 0,35x0,6 m, jego okap cofa się w kierunku wnętrza schronu. Za otworem opada szczelinowy korytarzyk z pochyłym prożkiem w glebie. Pod prożkiem korytarzyk rozszerza się nieco. Z rozszerzenia odchodzi do góry, do powierzchni, równoległa szczelina, zbyt ciasna, aby przejść. W dół, ku SW, niebawem następuje zwężenie szczeliny zablokowane dużą wantą. Wrzucony za nie kamień leci kilka metrów dalej.
Schronisko rozwinęło się w wapieniach triasu środkowego wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów). Ma charakter rozwartej, nieco rozmytej szczeliny zawaliskowej. Na ścianach w rozszerzeniu występują cienkie polewy naciekowe. Namulisko stanowi ostrokrawędzisty gruz wapienny i gleba, z domieszką gliny oraz żwiru i grubszego materiału granitoidowego.
Szczelina jest wilgotna. Wyczuwa się wyraźny przewiew. Światło odbite dociera do końca. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) oraz mchy, glony i porosty występują przy otworze. Faunę reprezentują owady.
Historia
Historia eksploracji
Szczelinę odkrył i zwiedził D. Lermer ze Speleoklubu Warszawskiego we wrześniu 1977 r.
Historia dokumentacji
W ramach prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w dniu 18 lipca 1998 r. pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowego przeprowadziła I. Luty przy współpracy odkrywcy, R. Kardaś i D. Bocheńskiej, a w dniu 31 lipca 1999 r. wykonała ona dokumentację szczeliny przy współpracy odkrywcy. Pomiary wykonano za pomocą busoli Suunto i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty
Bibliografia
Lermer D. 1997 (ogólny opis, informacja o odkryciu); Kronika 1998 (informacja o odkryciu, bez nazwy); Kronika 1999 (wzmianka o pomiarach lokalizacyjnych, bez nazwy); Kronika 2000 (wzmianka o zinwentaryzowaniu pod nazwą Szczelina nad Dziurą w Wantach I); Jaskinie TPN 2000 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
