Numer inwentarzowy: T.E-12.61
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1791 m n.p.m.
Wystawa otworu: E
WGS84: N49.243939, E19.917668
WGS84: N49d 14.6363m, E19d 55.0601m
WGS84: N49d 14m 38.2s, E19d 55m 03.6s
UTM: Easting 421224, Northing 5455138, Zone 34
W lewym (or.) zboczu Doliny Małej Łąki, we wschodnim stoku grzędy skalno-trawiastej, położonej między Wielką Turnią i Pośrednią Małołącką Turnią, między dwoma depresjami. Otwór znajduje się w lewym (or.) zboczu depresji ograniczającej od W Wielką Turnię. Jest on częściowo ukryty w trawach, przegrodzony wantą, widoczny z ramienia Wielkiej Turni.
Drogi dojścia
Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem podchodzimy nad Kobylarzowy Żleb, następnie trawersujemy ku SE Czerwony Grzbiet aż do Źródła Ratusz. Schodzimy stąd wprost w dół, w kierunku grzędy skalno-trawiastej między dwoma depresjami i dalej grzędą do dużego leja krasowego położonego tuż przed kosówkami. Od leja idziemy nieco na prawo i pod kosówkami po stromych trawach ku N, w dół, szukając na stoku otworu. Znajduje się on w odległości około 30 m od Szczeliny nad Dziurą w Wantach I T.E-12.60, 12 m wyżej niż ona. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Pozioma szczelina otworu jest przegrodzona wantami, co sprawia, że wejście do groty jest ciasne (o szerokości 0,5 m). Za otworem schodzimy po wielkich wantach tworzących prożki do stromo opadającej, szczelinowej komory. Ma ona do 2 m szerokości i 1-2 m wysokości, w dolnej części zablokowana jest zawaliskiem.
Schronisko rozwinęło się w wapieniach wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów), na stromo zapadającej ku W szczelinie. Ma charakter zawaliskowy. Na pochylonym stropie widać cienkie polewy naciekowe i małe stalaktyty. Namulisko budują wielkie wanty, ostrokrawędzisty gruz wapienny z domieszką materiału granitoidowego oraz gleba.
Szczelina jest wilgotna. Wyczuwa się przewiew. Światło odbite dociera do końca. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) oraz mchy i porosty występują przy otworze i w górnej części komory. Faunę reprezentują owady.
Historia
Historia eksploracji
Szczelinę odkrył i zwiedził D. Lermer ze Speleoklubu Warszawskiego we wrześniu 1977 r.
Historia dokumentacji
W ramach prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w dniu 18 lipca 1998 r. pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowego przeprowadziła I. Luty przy współpracy odkrywcy, R. Kardaś i D. Bocheńskiej, a w dniu 31 lipca 1999 r. wykonała ona dokumentację szczeliny przy współpracy odkrywcy. Pomiary wykonano za pomocą busoli Suunto i taśmy parcianej.
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty
Bibliografia
Lermer D. 1997 (ogólny opis, informacja o odkryciu); Kronika 1998 (informacja o odkryciu, bez nazwy); Luty I. 1998 (informacja o odkryciu, opis); Kronika 1999 (wzmianka o pomiarach lokalizacyjnych, bez nazwy); Kronika 2000 (wzmianka o zinwentaryzowaniu pod nazwą Szczelina nad Dziurą w Wantach I); Jaskinie TPN 2000 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
