Szczelina Zawaliskowa nad Kufą

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-06.07
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1685 m n.p.m.
Wystawa otworu: N

Dane morfometryczne

Długość: 6.0 m
Deniwelacja: 3.4 m (+3.4 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.245960, E19.838787
WGS84: N49d 14.7576m, E19d 50.3272m
WGS84: N49d 14m 45.5s, E19d 50m 19.6s
UTM: Easting 415486, Northing 5455447, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Chochołowska, w północnych stokach Kominiarskiego Wierchu, ponad Doliną Dudową, w Grzbiecie nad Kufą. Grzbietem tym przebiega w kierunku N - S wąska grańka skalna. Otwór znajduje się po jej zachodniej stronie, w górnej części.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Polany na Stołach nieznakowaną ścieżką wiodącą przez Przełęcz ku Stawku i Załupę docieramy w pobliże charakterystycznej igliczki skalnej. Stąd trawersujemy ponad 500 m tuż nad ścianami Tylkowiańskich Spadów, ku W, odnajdując gubiącą się, niewyraźną perć. Po przekroczeniu grzbietu wznoszącego się nad Kufą (przejściem przez grańkę w tym grzbiecie) idziemy do góry po jego zachodniej stronie, omijając płaty kosówki. Pod górną częścią skał, pod odpękniętym blokiem, odnajdujemy otwór poszukiwanej szczeliny. Dojście łatwe, w górnej części eksponowane, zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór o trójkątnym kształcie ma wymiary 1,3x1,3 m. Prowadzi do wznoszącego się stromo, szczelinowego korytarzyka o długości 4,6 m, zablokowanego zawaliskiem. Tuż przed końcem korytarzyka, po lewej stronie, wznosi się mały, ciasny kominek z prześwitem wiodącym do powierzchni terenu (widać światło dzienne).

    Szczelina utworzyła się w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej, pod odpękniętym blokiem skalnym. Jej ściany są nieco zwietrzałe, strop tworzy zawalisko. Dno buduje gruz wapienny z domieszką gleby i duże bloki skalne.

    Korytarzyk jest suchy (w czasie deszczu - wilgotny), wyczuwa się bardzo zimny przewiew. We wnętrzu panuje półmrok, światło rozproszone sięga do końca.

    W otworze występują rośliny kwiatowe (m.in. skalnice i tojady) oraz mchy i nieliczne paprocie. Na ścianach widać porosty. Obecności fauny nie stwierdzono.

Historia

Historia eksploracji

Szczelina mogła być znana dawniej (otwór widać ze znacznej odległości) lecz brak o niej wzmianek w literaturze.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, jej dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy K. Recielskiego w dniu 16 września 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Sisteco oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty