Drogi dojścia
Niebiesko znakowanym szlakiem wiodącym na Czerwone Wierchy dochodzimy do ubezpieczonego łańcuchami, płytowego progu w Kobylarzowym Żlebie. Tuż nad nim trawersujemy kilkadziesiąt metrów na prawo (ku SW) przez małe żeberko i trawiasty żlebek. Dalej idziemy do góry pod skały i pod nimi na prawo, do małej trawiastej przełączki. Za przełączką opada ku W bardzo stromy trawiasty żleb z kilkoma progami - pierwszy z nich jest skalno-trawiasty, nieco przewieszony. Zjeżdżamy (lub schodzimy) pod ten próg i schodząc dalej żlebem pod lewą orograficznie ścianą trafiamy do małej nyży (około 1 m), a kilka metrów dalej odnajdujemy otwór Studzienki za Ratuszem, ukryty za sporą wantą, (nieco dalej opada następny próg). W dojsciu przydatna lina, zwiedzanie bez trudności, ciasno.
Opis jaskini
Otwór jest trójkątny, ciasny. Prowadzi do głębokiej na 1,7 m, bardzo ciasnej, zawaliskowej studzienki, od której w górnej części odchodzi mała nyża ze szczelinami do powierzchni, a z dna, za obsuwającym się głazem - krótka, ślepa szczelina.
Studzienka rozwinęła się częściowo w zawalisku, na szczelinie o kierunku NW-SE, w wapieniach malmo-neokomu serii wierchowej (fałd Czerwonych Wierchów, jednostka Organów). Ściany są zwietrzałe. Namulisko tworzy próchnica oraz autochtoniczny gruz wapienny.
Studzienka jest wilgotna. Przewiewu nie wyczuwa się. Światło odbite dociera do końca. Bujna roślinność kwiatowa oraz mchy i porosty występują przy otworze. Okazów fauny nie znaleziono.
Historia
Historia eksploracji
Studzienka mogła być znana grotołazom zakopiańskim eksplorującym ten teren w 1959 r. i w latach sześćdziesiątych, brak o niej jednak wzmianek. W dniu 29 lipca 1986 r., podczas obozu poszukiwawczego Speleoklubu Warszawskiego poznała ją I. Luty.
Historia dokumentacji
W ramach akcji inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich PTPNoZ, w sierpniu 1994 r., zebrała ona materiały do dokumentacji przy współpracy M. Tomaszka. Pomiary studzienki i położenia otworu przeprowadzono przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kronika 1995 (wzmianka o udokumentowaniu, bez podania nazwy); Jaskinie TPN 1999 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty