Numer inwentarzowy: T.F-10.07
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1790 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
Inne otwory: 2 - ku SW, 1795 m n.p.m.
WGS84: N49.233168, E19.887489
WGS84: N49d 13.9901m, E19d 53.2493m
WGS84: N49d 13m 59.4s, E19d 53m 15.0s
UTM: Easting 419009, Northing 5453972, Zone 34
Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, w jego górnej części, w stoku masywu Ku Turni aktualnie nazywanego Wysokim Grzbietem.
Drogi dojścia
Ze szlaku prowadzącego z Doliny Tomanowej na Chudą Turnię zbaczamy na grań Ku Turni. Idziemy granią około 300 m na zachód aż do jej rozgałęzienia. Stąd schodzimy żlebem stromo w dół około 100 m. Tu, w prawej orograficznie ścianie, około 12 m nad dnem żlebu, widoczny jest dolny otwór studni. Górny otwór możemy osiągnąć zjazdem. Dojście i zwiedzanie trudne, niezbędna lina.
Opis jaskini
Dolny, główny otwór, o kształcie soczewki ma około 1 m wysokości. Wyprowadza on nad 5-metrowy próg, którym zjeżdżamy do salki o wymiarach 2,5x1,4 m. Jej płaskie, zasłane rumoszem dno stanowi zarazem dno komina biegnącego w górę do górnego otworu, znajdującego się 10 metrów wyżej.
Studnia utworzyła się na szczelinie w wapieniach neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Namulisko stanowi autochtoniczny rumosz wapienny. Na ścianach występują ładne żebra krasowe.
Studnia jest sucha, przewiew zależy od warunków atmosferycznych na powierzchni. Światło sięga do końca.
Flora i fauna nie była obserwowana.
Historia
Historia dokumentacji
Studnia została odkryta i pomierzona w dniu 16 czerwca 1979 r. przez zespół Speleoklubu Katowice w składzie M. Napierała, S. Juziuk i R. Szymków. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracował M. Napierała.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1994 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Marian Napierała | Jerzy Grodzicki
