Schronisko w Małym Żlebku

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.A-12.01
Gmina: Zakopane (gm. miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1025 m n.p.m.
Wystawa otworu: SSE

Dane morfometryczne

Długość: 3.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.273786, E19.912274
WGS84: N49d 16.4272m, E19d 54.7364m
WGS84: N49d 16m 25.6s, E19d 54m 44.2s
UTM: Easting 420879, Northing 5458461, Zone 34

Lokalizacja otworu

Masyw Łysanek. W lewym orograficznie zboczu Małego Żlebku.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Ścieżką pod reglami do wylotu Małego Żlebku, dalej nieznakowaną drogą leśną wiodącą w górę doliny na przemian lewym lub prawym zboczem. W miejscu, gdzie droga wznosi się prawym orograficznie zboczem i dochodzi w pobliże przecinającego je płytkiego żlebu, widać poszukiwany otwór pod skałkami na przeciwległym stoku. Schodzimy na dno żlebu do potoku (opada on tu 3-metrowym prożkiem, na którym przy wyższych stanach wody tworzy się wodospad), a następnie podchodzimy kilkadziesiąt metrów pod skałki zbocza NW, gdzie odnajdujemy otwór z rozległym okapem. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór tworzy długi na 5 m okap o wysokości 1 m do 1,6 m, wydzielający płytką niszę skalną. W jej zachodniej części biegnie w głąb skały krótki korytarzyk, nieco do góry, ku WNW. Ma on przy wejściu 1,15 m szerokości, 1,40 m wysokości, zaokrąglony profil, zakończony jest ślepo.

    Schronisko powstało w dolomitach triasu środkowego serii reglowej. Ściany i strop są spękane, kruche. Dno pokrywa drobny gruz skalny i nieco szarego mułu oraz pod okapem - gleba.

    Schronisko jest suche, widne, bez przewiewu. Rośliny kwiatowe występują jedynie pod okapem, nieco głębiej sięgają nieliczne mchy i paprocie. W otworze znaleziono ślimaki i żuki.

Historia

Historia eksploracji

Opisywany obiekt znany był od dawna, być może wzmianka A. Wrzoska (1933) odnosi się właśnie do niego. Informację o położeniu schronu i zwiedzaniu zamieścił Wiśniewski, W.W. (1993c).

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację schroniska sporządziła I. Luty w dniu 4 października 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty w 2009 r.
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Wrzosek, A. 1933 (wzmianka, być może dotyczy opisywanego obiektu); Wiśniewski, W.W. 1993c (wzmianka o zwiedzaniu, położenie); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty