Schronisko przy Ścianach

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-05.02
Inne nazwy: Schronisko IV
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1160 m n.p.m.
Wystawa otworu: SE

Dane morfometryczne

Długość: 6.5 m
Deniwelacja: 1.5 m (+1.5 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.249262, E19.822928
WGS84: N49d 14.9557m, E19d 49.3757m
WGS84: N49d 14m 57.3s, E19d 49m 22.5s
UTM: Easting 414337, Northing 5455832, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Chochołowska, na orograficznie lewym zboczu, ponad zachodnim krańcem Polany Kominy Dudowe, w skałce.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Wąwozem Między Ściany dochodzimy do początku Polany Kominy Dudowe. Po lewej (or. ) stronie, w lesie za potokiem, widoczna jest (niezbyt dobrze) długa skałka, tworząca wyraźne żebro na stoku. Wzdłuż podnóża wschodniej ściany tej skałki podchodzimy w górę, aż do jej końca, gdzie widoczny jest duży okap. Pod nim znajduje się otwór schroniska. Dojście bez trudności. Zwiedzanie schroniska łatwe, zacisk w bocznym odgałęzieniu.

Opis jaskini

  Otwór ukośny, szczelinowy, o szerokości około 1,0 m. Od otworu prowadzi prawie poziomy korytarzyk zakończony ślepo. W środkowej Jego części dostać się można szczeliną w lewo w górę, przez zacisk, do jej górnego poziomu. Jest to krótki, wąski korytarzyk oddzielony zaklinowanymi wantami od zasadniczej części schroniska. Oba odgałęzienia mają na końcu niedostępne dla człowieka połączenie miedzy głazami.

 

  Schronisko rozwinięte jest na szczelinie o upadzie około 40°, w wapieniach malmo-neokomu wierchowej łuski Świerkul, na ich kontakcie z łupkami albu. Łupki te, silnie przefałdowane, widoczne są u wejścia, a zwłaszcza w końcowej części schroniska (m. in. tworzą zachodnią ścianę górnego odgałęzienia). W nich też prawdopodobnie wypreparowane jest pokryte namuliskiem dno korytarzyka dolnego. Oprócz wyraźnych tektonicznych założeń widoczne jest wygładzenie i zaokrąglenie ścian (w obrębie wapieni).

 

   Namulisko gliniasto-gruzowe. Gruz stanowią łupki. Schronisko wilgotne, woda kapie ze stropu. Nacieków brak. Rozproszone światło sięga do końca. Do 3 m od otworu występują porosty. Obserwowano ćmy i komary. Występują też muszle ślimaków.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko zostało zwiedzono latem 1966 r. przez Z. Biernackiego, A. Wosińskiego i M. Żelechowskiego (Speleoklub Częstochowa).

Historia dokumentacji

Plan i opis opublikował Biernacki (1967).
W ramach inwentaryzacji jaskiń OW PTPNoZ materiały terenowe zebrali R. i R. M. Kardasiowie przy współpracy A. Oleckiej w dniu 23.07.1977 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R. M. Kardaś.

Bibliografia

Biernacki, Z. 1967 (plan i opis - pod nazwą Schronisko IV); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1991 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Regina Kardaś