Numer inwentarzowy: T.E-05.04
Inne nazwy: Schronisko X
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1655 m n.p.m.
Wystawa otworu: WSW
WGS84: N49.241928, E19.824201
WGS84: N49d 14.5157m, E19d 49.4521m
WGS84: N49d 14m 30.9s, E19d 49m 27.1s
UTM: Easting 414417, Northing 5455016, Zone 34
Dolina Chochołowska, Dolna Iwaniacka, w skałach zachodniej części Kominiarskiego Wierchu w górnej części Szerokiego Żlebu.
Drogi dojścia
Szlakiem prowadzącym z Doliny Chochołowskiej na Iwaniacką Przełęcz dochodzimy do Polany Iwanówka. Stąd podchodzimy ku północnemu wschodowi w górę dnem Szerokiego Żlebu. Górną część żlebu zamyka grupa skał, która stanowi jednocześnie krawędź szczytowego plateau Kominiarskiego Wierchu od strony południowo zachodniej. Schron Pod Dziobem I T.E-05.02 znajduje się u podstawy charakterystycznej skały z okapem w kształcie dziobu zlokalizowanej w linii osi Szerokiego Żlebu. Schron Pod Dziobem III znajduje się 20 m. na północny zachód od Schronu Pod Dziobem I. Dojście z zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór schronu ma wysokość 2,1 m i podstawę 1,8 m. Jego lewa część, za którą znajduje się niewielka wnęka jest niższa i osiąga 1,2. Za wyższą częścią otworu zaczyna się szczelinowy korytarz o długości 4,5 m i szerokości 0,8 m kończący się ślepo.
Schron rozwinięty jest w obrębie wapieni triasu środkowego serii paraautochtonicznej. Jest obiektem krasowym obecnie modelowanym przez proces wietrzenie mechanicznego w strefie wymarzania. Ściany obiektu są zwietrzałe. Spąg tworzy autochtoniczny gruz skalny, a w otworze znajduje się humus.
Obiekt w partii przyotworowej jest jasny, tylko do końca korytarzyka dociera światło rozproszone. Schron jest suchy, a jego mikroklimat uzależniony od warunków atmosferycznych. W otworze występuje roślinność w postaci: porostów, mchów, paproci i roślin kwiatowych. Obserwacje fauny nie były prowadzone.
Historia
Historia eksploracji
Ze względu na położenie schron musiał być znany od dawna. W czerwcu 1986 roku schron zwiedził W.W. Wiśniewski nadając mu nazwę Schron X i sporządzając jego plan.
Historia dokumentacji
Obecną dokumentację obiektu sporządzili 1 września 2003 r. A. Gajewska i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (plan); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski
