Schronisko nad Wiśniakową Jamą

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-07.28
Inne nazwy: Nad Owczą Percią III
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1445 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE

Dane morfometryczne

Długość: 6.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.241457, E19.851528
WGS84: N49d 14.4874m, E19d 51.0917m
WGS84: N49d 14m 29.2s, E19d 51m 05.5s
UTM: Easting 416405, Northing 5454933, Zone 34

Lokalizacja otworu

W prawym orograficznie zboczu Żlebu Żeleźniak wciętego w zachodnim stoku Doliny Kościeliskiej, w prawej orograficznie ścianie bocznego Żlebu na Spady. Żleb na Spady odgałęzia się ku zachodowi w górnej części Żlebu z Bramką (nazywanego też w publikacjach W.W. Wiśniewskiego Żlebem z bramkami lub Żlebem z Mostami), który z kolei jest odgałęzieniem (ku W) Głębowca (żlebu z Żeleźniakową Bramą). Patrząc od Zawieszonej Skały ku wschodowi Żleb na Spady jest pierwszym wciętym głęboko w ściany żlebem; wyprowadza on nad Żeleźniakowe Spady.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Doliny Kościeliskiej skręcamy za pierwszym mostkiem powyżej Polany Pisanej na prawo i trawersujemy zbocze niewyraźną percią do dna Żlebu Żeleźniak. Dalej idziemy w górę tego żlebu około 300 m, następnie skręcamy na lewo, pod skałki widoczne w zachodnim ograniczeniu bocznego żlebu zwanego Głębowcem (jest to drugi licząc od dołu żleb, przy czym pierwszy jest mniej wyraźny, bez muru skalnego na dole). Głębowcem podchodzimy stromo kilkaset metrów, aż do miejsca, gdzie po obu stronach zanikną skały ograniczające żleb. Stąd trawersujemy na prawo, nieco do góry przez grzędę, górną część Żlebu z Bramką i dalej do następnego Żlebu na Spady (znając dobrze układ skał i licznych żlebów, można tu dojść mniej stromo, trawersując do góry zbocze Żeleźniaka, od ścieżki wyprowadzającej z Jaskini Mylnej). Żlebem na Spady podchodzimy stromo, pokonując trawiasto-skaliste prożki (po drodze mijamy liczne otwory jaskiń i schronisk), aż w pobliże miejsca, gdzie prawa orograficznie ściana zakręca na lewo, a żleb wyprowadza niebawem nad urwisko (Żeleźniakowe Spady). Przed zakrętem ściany, nad około 4-metrowym, dość trudnym, skalno-trawiastym progiem, spostrzegamy poszukiwany otwór. Jest to najwyżej położony z trzech otworów widocznych w tej części ściany, znajduje się kilka metrów powyżej i kilka metrów dalej od Wiśniakowej Jamy T.E-7.27. Dojście uciążliwe, w górnej części dość trudne, zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór ma kształt zbliżony do pochylonego trójkąta (2 m szerokości i do 2,5 m wysokości). Wiedzie on do obszernego schroniska o poziomym dnie, które po 6 m przechodzi w krótką, ślepą szczelinkę.

    Schronisko rozwinęło się na nieco rozmytej szczelinie tektonicznej, pochylonej pod kątem około 650 ku SE, w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Jego ściany są nieco zwietrzałe, bez nacieków. Dno buduje gleba i gruz wapienny oraz w głębi - żółte namulisko gliniaste.

    Szczelina jest wilgotna, po opadach intensywnie kapie woda. Przewiewu nie wyczuwa się. Światło sięga do końca.

    Ściany i dno schroniska pokrywają mchy oraz porosty, w otworze widać nieco roślin kwiatowych. Obecności fauny nie stwierdzono.

Historia

Historia eksploracji

Opisywany obiekt znany był wcześniej W.W. Wiśniewskiemu, który w latach 1975-76 poszukiwał jaskiń w rejonie Żeleźniaka. W wykazie jaskiń masywu Kominiarskiego Wierchu wymienia on schronisko pod nazwą Nad Owczą Percią III (Wiśniewski, 1988). Nieco poniżej położonych w pobliżu otworów przebiega dawna owcza perć, miejscami sztucznie wykuta w skale przez pasterzy.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację szczeliny sporządziła I. Luty w dniu 12 października 2003 r. Pomiary wykonała przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Wiśniewski, W.W. 1988 (wymienia w wykazie jaskiń Kominiarskiego Wierchu, podaje niektóre dane morfometryczne pod nazwą Nad Owczą Percią III ); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty