Numer inwentarzowy: T.E-07.37
Inne nazwy: Schronisko w Żlebie II?
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1285 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
WGS84: N49.241768, E19.855640
WGS84: N49d 14.5061m, E19d 51.3384m
WGS84: N49d 14m 30.4s, E19d 51m 20.3s
UTM: Easting 416705, Northing 5454963, Zone 34
W prawym orograficznie zboczu Żlebu Żeleźniak wciętego w zachodnim stoku Doliny Kościeliskiej, pod południową ścianą Żlebu z Bramką.
Drogi dojścia
Z Doliny Kościeliskiej skręcamy za pierwszym mostkiem powyżej Polany Pisanej na prawo i trawersujemy zbocze niewyraźną percią do dna Żlebu Żeleźniak. Dalej idziemy w górę tego żlebu około 300 m, następnie skręcamy na lewo, pod skałki widoczne w zachodnim ograniczeniu żlebu zwanego Głębowcem (jest to drugi licząc od dołu żleb, przy czym pierwszy jest mniej wyraźny, bez muru skalnego na dole). Głębowcem podchodzimy w pobliże bramy skalnej (Żeleźniakowej Bramy). Nie dochodząc do niej skręcamy na prawo (ku NW) i trawersujemy u podnóża skał do Żlebu z Bramką i dalej, na grzędę ograniczającą jego lewy orograficznie stok. Grzędą wznosimy się stromo za pierwsze zwężenie żlebu, gdzie widać wysoki, przewieszony próg skalny. Schodzimy na dno Żlebu z Bramką powyżej progu i podchodzimy do następnego zwężenia, w którym ściany żlebu są nakryte wąskim łukiem skalnym Tworzy on malowniczą bramkę, owalną w przekroju. w odległości około 30 metrów za bramką, u podnóża prawej orograficznie ściany żlebu, odnajdujemy poszukiwany otwór. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Otwór o szerokości 2,1 m i wysokości 1,3 m prowadzi do prawie poziomego, ładnego schroniska o długości 6,5 m. Na początku jest ono obszerne, dalej lekko zwęża się, w końcu zamyka je zawalisko.
Schronisko rozwinęło się na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Jego ściany są miejscami myte. Namulisko buduje głównie żółta glina jaskiniowa, na końcu widać nagromadzenie gruzu wapiennego; w otworze występuje gleba.
Schronisko jest nieco wilgotne. przewiewu nie wyczuwa się. Światło rozproszone sięga do końca.
W otworze rozwijają się rośliny kwiatowe (m.in. trawy i pokrzywy), paprocie oraz mchy, które sięgają do około 2 m. Na ścianach przy otworze występują porosty. Przy otworze znaleziono też ślimaki; obecności innych zwierząt nie stwierdzono.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt znany był od dawna: przy otworze znaleziono stare znaki naskalne na wschodniej ścianie. Przedstawiają one m.in. ryby, trójkąty, krzyż, datę 1938(?). Schronisko znał też W.W. Wiśniewski, który w latach 1975-76 poszukiwał jaskiń w rejonie Żeleźniaka. Wymienia go używając nazwy „Schronisko w Żlebie II” w wykazie jaskiń masywu Kominiarskiego Wierchu (Wiśniewski,1988); identyfikacja nie jest pewna.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację schroniska sporządziła w dniu 14 września 2003 r. I. Luty przy współpracy W. Sygowskiej. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (wymienia w wykazie jaskiń Kominiarskiego Wierchu używając nazwy „Schronisko w Żlebie II”, podaje niektóre orientacyjne dane morfometryczne; identyfikacja z opisanym tu obiektem nie jest jednak pewna); Wiśniewski, W.W. 1992b, 1993o (wzmianka o znakach naskalnych); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
