Numer inwentarzowy: T.E-05.05
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1630 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
WGS84: N49.241947, E19.822497
WGS84: N49d 14.5168m, E19d 49.3498m
WGS84: N49d 14m 31.0s, E19d 49m 21.0s
UTM: Easting 414293, Northing 5455020, Zone 34
Dolina Chochołowska, Dolina Iwaniacka, w skałach zachodniej części Kominiarskiego Wierchu w górnej części Szerokiego Żlebu.
Drogi dojścia
Szlakiem prowadzącym z Doliny Chochołowskiej na Iwaniacką Przełęcz dochodzimy do Polany Iwanówka. Stąd podchodzimy ku północnemu wschodowi w górę dnem Szerokiego Żlebu. Górną część żlebu zamyka grupa skał, która stanowi jednocześnie krawędź szczytowego plateau Kominiarskiego Wierchu od strony południowo zachodniej. Schron Pod Dziobem I T.E-05.02 znajduje się u podstawy charakterystycznej skały z okapem w kształcie dziobu zlokalizowanej w linii osi Szerokiego Żlebu. Stąd kierujemy się na zachód w stronę sąsiedniej skały, oddalonej o ok. 150 m i położonej 20 m niżej. Szukany schron znajduje się u podstawy skały w jej środkowej części i zasłonięty jest małym świerkiem. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór obiektu ma kształt trójkąta o podstawie 1 m i wysokości 2 m. Za otworem znajduje się korytarz o długości 3 m kończący się ślepo. Na metr przed jego końcem spąg wznosi się 1 m wysokości prożkiem.
Schron rozwinięty jest w obrębie wapieni triasu środkowego serii paraautochtonicznej. Jest obiektem krasowym obecnie modelowanym przez proces wietrzenie mechanicznego w strefie wymarzania. Ściany obiektu są zwietrzałe, w kilku miejscach pokryte naciekami grzybkowymi. Spąg tworzy autochtoniczny gruz skalny, a w otworze znajduje się humus.
W okolice otworu dociera światło rozproszone, na końcu korytarzyka jest ciemno. Schron jest suchy, a jego mikroklimat uzależniony jest od warunków atmosferycznych. W otworze rośnie świerk i występuje roślinność w postaci: porostów, mchów, paproci i roślin kwiatowych. Obserwacje fauny nie były prowadzone.
Historia
Historia eksploracji
Ze względu na położenie obiekt musiał być znany od dawna. W czerwcu 1986 roku schron zwiedził W.W. Wiśniewski sporządzając jego plan.
Historia dokumentacji
Obecną dokumentację obiektu sporządzili 1 września 2003 r. A. Gajewska i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (plan); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski
