Schron za Irgą

    Otwór znajduje się w okapie szerokości 8 m. W jego środkowej części otwiera się 4 metrowy korytarzyk o regularnym, prostokątnym przekroju, nieznacznie zwężający się ku końcowi. Z prawej strony jest on oddzielony skalną ostrogą wysokości 1,5 m. od północnej, niższej części nyży. Na SW krańcu nyży widać wąski, szczelinowy korytarz, dostępny na około 1,5 m.

    Schronisko powstało w wyniku wietrzenia dolomitów triasowych, wzdłuż warstw zapadających ku SW pod kątem 85° należących do płaszczowiny cząstkowej Sarniej Skały.

    Dno nachylone do otworu, w głębi pokryte gliną i gruzem, w otworze glebą. Schronisko jest widne, po końcowej ścianie środkowego korytarzyka spływa woda.

    Na ścianach obficie występują glony, mchy i porosty. W dniu 28 października 1994 r. w otworze stwierdzono m. in. rośliny kwiatowe: Carex sempervirensVILL., Cotoneaster integerrimus., Primula auricula L., Astrantia major L., Phyteuma orbiculare L., Sweertia perennis L., Juniperus communis L.