Drogi dojścia
Zielono znakowanym szlakiem wiodącym od Murowanicy na Nosal. Ponad drugą skałką zbaczamy ze szlaku ku S i trawersując pod skałami, dochodzimy do wybitnego, piarżystego żlebu. Otwór znajduje się około 10 m. powyżej końca żlebu, pod skałami po prawej stronie. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Trójkątny otwór o podstawie 1 m i wysokości 0,7 m prowadzi do 3-metrowego, wznoszącego się korytarzyka, zwężającego się przy końcu do 40 cm.
Dziura rozwinęła się w wapieniach przewarstwionych wapieniami dolomitycznymi, zaliczanych do anizyku reglowego. Namulisko stanowi autochtoniczny rumosz i glina. Na ścianach występują nacieki grzybkowe.
Schronisko jest suche i widne. Przy otworze występuje roślinność zielona, m.in. kwiatowe: Soldanella sp.
paproć: Asplenium trichomanes; w głębi mchy, porosty i glony.
Zaobserwowano hibernującego nietoperza oraz pająki i muchówki.
Historia
Historia dokumentacji
Schronisko udokumentował w dniu 14 lutego 1995 r. T. Zwijacz-Kozica, który plan i opis inwentarzowy opublikował w 1998 r. Zaktualizował T. Zwijacz-Kozica (2009 r.).
Plan opracował T. Zwijacz-Kozica.
Plan opracował T. Zwijacz-Kozica.
Bibliografia
Zwijacz-Kozica, T. 1998a (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2002 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Zwijacz-Kozica