Numer inwentarzowy: T.E-09.24
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1217 m n.p.m.
Wystawa otworu: N
WGS84: N49.235756, E19.871543
WGS84: N49d 14.1454m, E19d 52.2926m
WGS84: N49d 14m 08.7s, E19d 52m 17.6s
UTM: Easting 417853, Northing 5454277, Zone 34
Dolina Kościeliska, na lewym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, na stoku Żaru, poniżej Wielkiej Turni.
Drogi dojścia
Z Hali Pisanej dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do miejsca, skąd na prawym orograficznie zboczu odchodzi żleb prowadzący do Arkady (T.E-09.07). Na przeciwległym (lewym or. zboczu) odchodzi w górę szeroki, trawiasty żleb, prowadzący do otworu Dudziej Dziury (T.E-09.21). Idąc dalej w górę wzdłuż skalistego żeberka, ograniczającego żleb z jego prawej (or. lewej) strony, po około 30 metrach skręcamy na siodełko w żeberku (jest to jedyna możliwość wyjścia w prawo ze żlebu) i kierujemy się dalej w prawo, pod skałki. Po kilku metrach natrafiamy na duży otwór schronu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Zbliżony do prostokąta otwór schronu (szeroki na około 1,2 m i wysokości około 2,8 m) jest nakryty wysokim okapem i prowadzi do obszernej nyży, kontynuującej się jako ciasny i niski przy końcu korytarzyk.
Całość sprawia wrażenie fragmentu większego zamulonego systemu, rozwiniętego w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. We wstępnej części namulisko stanowi gleba, w głębi jest ono gliniaste z piaskiem wapiennym.
Schronisko jest wilgotne, światło sięga do końca. Roślinność zielona (kwiatowe, mchy i porosty) występuje w obrębie całego schroniska. Występują kosarze, komary i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Na ścianach jest wiele wyrytych napisów, obecnie maskowanych przez mchy. Odczytać można daty 1929 i 1940, co świadczy o zwiedzaniu schronu. Brak jednak jakichkolwiek informacji o schronisku w publikacjach i materiałach archiwalnych - można więc przypuszczać, że były to przypadkowe penetracje.
Historia dokumentacji
Schron został znaleziony w dniu 22 września 1978 r. przez zespół prowadzący prace terenowe w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ (J. Bednarek, A. Burkacka, R.M. Kardaś i A. Rygier). Dokumentację sporządził R.M. Kardaś przy współpracy A. Burkackiej. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczna Meridian. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R.M. Kardaś.
Bibliografia
Kardaś, R.M. 1979e (informacja o znalezieniu); Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Rafał M. Kardaś