Numer inwentarzowy: T.E-11.19
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1782 m n.p.m.
Wystawa otworu: NNW
WGS84: N49.238388, E19.901104
WGS84: N49d 14.3033m, E19d 54.0662m
WGS84: N49d 14m 18.2s, E19d 54m 04.0s
UTM: Easting 420009, Northing 5454538, Zone 34
Dolina Miętusia, Wielka Świstówka, w lewym orograficznie zboczu, w ściance pod moreną Dolinki Mułowej, w jej zachodniej części.
Drogi dojścia
Czerwonym szlakiem z Doliny Kościeliskiej idziemy do miejsca, gdzie przecina on żleb opadający do Małej Świstówki (ostatni przed Chudą Turnią). Tu skręcamy na lewo i trawersujemy stok percią wiodącą do Jaskini Marmurowej T.E-11.05. W końcowej jej części wznosimy się do szczytu Kazalnicy Miętusiej (1805 m n.p.m.). Następnie idziemy około 100 m na południe, trawersując lekko w dół zboczem Dolinki Mułowej, do widocznego z daleka otworu. Dojście nieco eksponowane, we mgle bardzo mylące. Zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Obszerny otwór o kształcie prostokąta ma około 2 m szerokości i 6 m wysokości. Linia okapu cofa się do wnętrza schronu. Od otworu biegnie w dół korytarz, który po około 6 m skręca w prawo na poprzecznej szczelinie i nieco dalej kończy się dwiema ciasnymi szczelinami, zamkniętymi zawaliskiem. Ściany korytarza są nachylone pod kątem około 600 ku NE. W górnej części prawej ściany widać balkon, nad którym wisi duża wanta zaklinowana pod stropem . Na wschodniej części tej ściany utworzyły się niewielkie kaskadki.
Schron powstał w wapieniach triasu środkowego jednostki Ździarów (seria wierchowa fałdu Czerwonych Wierchów). Ściany są gładkie, nieco zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko buduje rumosz wapienny, zmieszany z glebą, pojedyncze duże wanty, a w głębi nieco rezydualnej gliny.
Ściany schronu często są mokre, ze stropu kapie woda. Światło sięga do końca, brak przewiewu.
Przy otworze występują rośliny kwiatowe, głębiej mchy, glony i porosty. Faunę reprezentują owady (m. in. muchy i pająki), zaobserwowano też ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Schron mógł być znany od dawna lecz ze względu na jego małe rozmiary – nie wzmiankowany dotychczas w literaturze speleologicznej.
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację obiektu w dniu 5 sierpnia 1977 r. sporządziła I. Luty przy współpracy A. Czernego i M. Kropiwnickiej. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Pomiary sytuacyjno-wysokościowe otworu przeprowadził w dniu 15 sierpnia 1981 r. zespół kierowany przez W. Borowca (Koło Naukowe Geodetów przy AGH w Krakowie). Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kardaś, R. M., Burkacki, M. 1977 (wzmianka o wykonaniu dokumentacji, bez nazwy); Jaskinie TPN 1996 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
