Numer inwentarzowy: T.D-06.11
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1430 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
WGS84: N49.248990, E19.836917
WGS84: N49d 14.9394m, E19d 50.2150m
WGS84: N49d 14m 56.4s, E19d 50m 12.9s
UTM: Easting 415355, Northing 5455786, Zone 34
Dolina Chochołowska, Dolina Dudowa, u podstawy niżej położonej skalnej ściany na zachodnim zboczu Wielkiego Opalonego Wierchu.
Drogi dojścia
Z doliny Chochołowskiej wchodzimy na czarno znakowany szlak Ścieżki nad Reglami. Po 200 metrach opuszczamy szlak i idziemy ścieżką wiodącą dnem doliny Dudowej. Doprowadza ona nas do szałasu na Wyżniej Dudowej Równi. Stąd idziemy ku wschodowi dnem żlebu z okresowym ciekiem wodnym, przecinającym zalesione zbocze. Na wysokości ok. 1200 m. npm opuszczamy las i wchodzimy w wiatrołom porośnięty malinami. Nim podchodzimy pod widoczny mur skalny składający się z dwóch skał. Schron znajduje się w środkowej części pierwszej, niżej położonej skały, u jej podstawy, w miejscu gdzie skała przecięta jest dobrze widoczną głęboką rysą. Dojście z zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór schronu ma kształt zbliżony do prostokąta o szerokości 2,5 m. i wysokości 2 m. Za otworem znajduje się 3,5 m. długości zwężający się korytarz zakończony ślepo.
Schron jest rozwinięty jest na szczelinie tektonicznej w wapieniach jednostki Świerkul. Współcześnie modelowany jest przez wietrzenie mrozowe. Ściany obiektu są zwietrzałe, w kilku miejscach występują na nich nacieki grzybkowe. Namulisko stanowi autochtoniczny gruz tworzący zwartą pokrywę kamienną świadczącą o ingerencji człowieka. W części przyotworowej występuje humus.
Obiekt oświetla światło rozproszone. Schron jest suchy, a jego mikroklimat uzależniony jest od warunków atmosferycznych. W schronie występują glony, porosty, mchy i paprocie. Obserwacje fauny nie były prowadzone.
Historia
Historia eksploracji
Schron mógł być znany od dawna pasterzom wypasającym owce w okolicach Wyżniej Dudowej Równi. Świadczyć o tym może ułożona na spągu platforma z kamieni przygotowana do wygodnego biwakowania.
W czerwcu 1990 roku schron badał wraz z próbami eksploracji W. Wiśniewski sporządzając szkice terenowe
Historia dokumentacji
Dokumentację obiektu sporządzili 2 września 2003 r. A. Gajewska i K. Recielski . Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Pomiary lokalizacyjne otworu wykonano przy pomocy odbiornika GPS eTrex Summit. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.
Bibliografia
Wiśniewski, W. 1993 (wzmianka bez podania nazwy); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy). Opracował Krzysztof Recielski
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski
