Schron przy Źródle

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.G-19.04
Gmina: Zakopane (gm. miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1780 m n.p.m.
Wystawa otworu: W
Inne otwory: 2 - ku SW, 1780 m n.p.m.; 3 - ku górze, 1784 m n.p.m.

Dane morfometryczne

Długość: 24.5 m
Deniwelacja: 4.0 m (+4.0 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.228481, E20.008689
WGS84: N49d 13.7089m, E20d 00.5213m
WGS84: N49d 13m 42.5s, E20d 00m 31.3s
UTM: Easting 427826, Northing 5453328, Zone 34

Lokalizacja otworu

Tatry Wysokie, Dolina Stawów Gąsienicowych, przy szlaku wiodącym na przełęcz Karb na wysokości Długiego Stawu.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Ze schroniska Murowaniec na Hali Gąsienicowej idziemy czarnym szlakiem prowadzącym na Świnicką Przełęcz. Dochodzimy do odejścia niebieskiego szlaku na Przełęcz Karb i podążamy nim aż na wysokość Długiego Stawu. Otwór pierwszy znajduje się cztery metry od szlaku, w skalnej ściance, spod której wypływa niewielki ciek wodny. Dojście i zwiedzanie bez trudności. Przejście między otworami wymaga odgruzowania korytarza na długości 1 m.

Opis jaskini

     Pierwszy otwór ma kształt trapezu o wysokości 1,2 m i podstawie 1 m. Za nim korytarz obniża się i wprowadza do sali o wymiarach 4x3 m.Większą część spągu sali zajmuje płaski, lekko nachylony głaz. W sali biorą początek trzy korytarze. Ku północy podąża ciasny (0,4 m. szerokości), pochyły, zagruzowany korytarzyk o długości 3 m, kończący się ślepo. Ku wschodowi przebiega szczelinowaty, 2,5 metrowej długości korytarz, kończący się niedostępną szczeliną. Ku południowi biegnie 7 m długi korytarz, który po 1,5 m rozszerza się tworząc niewielką salkę, a za nią zwęża się i jest częściowo zamknięty kamieniami. Za przewężeniem, po kolejnych 3 m korytarz wyprowadza do niewielkiej sali o wymiarach 2x2 m i spągu składającym się z bloków skalnych. W jej południowo-wschodniej części znajduje się drugi otwór jaskini. Ma on w przybliżeniu kształt trójkąta o wysokości 2,5 m i podstawie 2 m. Światło otworu częściowo zamyka metrowej wysokości wanta. W stropie opisywanej salki, trzy metry ponad jej dnem, otwiera się trzeci otwór jaskini, prostokątny w kształcie i mający wymiary 0,3x0,4 m.

     Jaskinia rozwinięta jest w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich i ma genezę erozyjno-wietrzeniową. Ściany jaskini są lite, tylko w okolicach pierwszego otworu fragment północnej ściany na długości 1 m. tworzą sztucznie poukładane kamienie. Spąg pokrywają się kamienie i ostrokrawędzisty gruz. W sali za pierwszym otworem leży płaski blok skalny o wymiarach 2,5x1,5 m. W kilku miejscach pomiędzy kamieniami znajduję się płaty humusu. Jaskinia jest sucha. Światło dzienne wpadające przez pierwszy otwór sięga do końca sali. Salka przy otworze drugim i trzecim jest jasna.

     Roślinność przy otworach stanowią porosty, mchy i trawy. Obserwacje fauny nie były prowadzone.

Historia

Historia eksploracji

Obiekt z racji swojego położenia mógł być znany od dawna. Bywa wykorzystywany jako schron w czasie niepogody, o czym świadczą śmieci w okolicach otworów i nadbudowana część ściany przy otworze pierwszym.

Historia dokumentacji

Dokumentacje jaskini sporządził K. Recielski przy współpracy A. Gajewskiej 22 lipca 2000 r. Pomiary wykonano przyrządem Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.

Bibliografia

Jaskinie TPN 2002 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski