Drogi dojścia
Od zamkniętego aktualnie szlaku wiodącego z Przełęczy Iwaniackiej na szczyt Kominiarskiego Wierchu trawersujemy w kierunku zachodnim, pod widoczną z daleka skałkę podszczytową. U podnóża skałki, od strony Iwaniackiego Żlebu, widać duży, szeroki otwór Troistej. Poszukiwany schron znajduje się kilkanaście metrów na E od tego otworu, za zakrętem skałki, w jej zacięciu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Podchodzimy kilka metrów do góry szczeliną, której strop tworzy okap. Szczelina zakończona jest mytą komorą (2,5 m długości), o płaskim dnie pokrytym gliną i drobnymi okruchami wapienia. Szaty naciekowej brak.
Schronisko powstało w wapieniach triasu środkowego wierchowej serii paraautochtonicznej.Jest suche i widne. W szczelinie, której dno pokrywa gleba, występuje bujna roślinność. Występowania fauny nie zaobserwowano.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko mogło być znane odkrywcom Jaskini Troistej, lecz ze względu na małe rozmiary nie wzmiankowane.
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ materiały terenowe zebrała I. Luty przy współpracy M. Kardasia i A. Oleckiej w dniu 24.07.1977 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1991 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty