Drogi dojścia
Z dna Doliny Kościeliskiej czarnym szlakiem wiodącym do południowego otworu Jaskini Mroźnej podchodzimy na platformę przed otworem tej jaskini. Stąd żlebem w górę w prawo koło otworu Jaskini Zimnej i dalej żlebem aż pod skalny mur zamykający żleb. Tu wspinamy się w lewo w górę na porośnięty smrekami skalny próg (trudno). Znad progu trawersujemy w lewo niewyraźną percią po półce wyprowadzającej do otworów Żwirowej Dziury Wyżniej, Schronu pomiędzy Żwirowymi Dziurami i do dużego (ok. 10 m wysokości), szczelinowego otworu Żwirowej Dziury Niżniej. Do schronu wiedzie środkowy otwór. Dojście trudne i eksponowane (przydatna lina), zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Niski, szeroki na 2 m otwór wiedzie do 2-metrowej długości korytarza, który powyżej 1,4 m wysokiego prożka rozwidla się na dwie, ślepo kończące się szczeliny.
Schronisko powstało w wapieniach malmo-neokomu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Dno pokrywa żwirowe namulisko. Światło sięga do końca, schronisko jest suche. Roślinność przyotworowa jak przy Żwirowej Dziurze Wyżniej. Fauny nie zaobserwowano.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko zapewne znane od dawna, na pewno znane Wójcikowi (1960b, 1966a), jednak nie wymieniane przez niego jako osobny obiekt.
Historia dokumentacji
Zlokalizowane w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w dniu 8 lipca 1975 r. ciągiem azymutalno-taśmowym przez J. Grodzickiego przy współpracy M. Kropiwnickiej, M. Małek i E. Winiarskiego, udokumentowane w dniu 13 lipca 1976 r. przez J. Grodzickiego przy współpracy M. Radomyskiej. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracował J. Grodzicki.
Plan opracował J. Grodzicki.
Bibliografia
Kropiwnicka, M., Burkacki, M. 1976 (wzmianka o udokumentowaniu); Gradziński, R. i in. 1985a (lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Jerzy Grodzicki