Schron pod Kazalnicą

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-08.30
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1188 m n.p.m.
Wystawa otworu: SE

Dane morfometryczne

Długość: 12.0 m
Deniwelacja: 4.8 m (+4.8 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.246603, E19.861778
WGS84: N49d 14.7962m, E19d 51.7067m
WGS84: N49d 14m 47.8s, E19d 51m 42.4s
UTM: Easting 417160, Northing 5455493, Zone 34

Lokalizacja otworu

Na lewym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, poniżej Kazalnicy w Stołach.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Idziemy szlakiem wiodącym do Hali na Stołach do poziomu ok. 1150 m n.p.m., dalej starą, niewyraźną ścieżką trawersującą zbocze ku południowi. Dochodzimy nią aż pod skałę leżącą tuż pod Kazalnicą w Stołach. W tej skale, nad ścieżką, od strony wielkiego kamienistego żlebu ograniczającego od S Kazalnicę, znajduje się otwór. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

   Otwór, o kształcie prostokątnym, ma ponad 2,5 m szerokości i 4 m wysokości. Prowadzi do obszernego schroniska, które po 5 m, nad dwumetrowym progiem, przechodzi w zwężającą się szczelinę.

   Schron powstał na szczelinie w wapieniach dolomitycznych triasu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów).

   Namulisko przy otworze tworzy gleba, głębiej rumosz wapienny oraz kremowy osad rezydualny.

   Schron suchy i widny, bez przewiewu.

   Przy otworze występują rośliny kwiatowe, głębiej nieco mchu i porosty. Faunę reprezentują muchy, pająki i ślimaki.

Historia

Historia eksploracji

Grota znana była od dawna. Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ jej lokalizację wskazał E. Winiarski.

Historia dokumentacji

Dokumentację, w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, w sierpniu 1979 r. sporządziła I. Luty przy współpracy M. Kropiwnickiej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty