Numer inwentarzowy: T.E-07.12
Inne nazwy: Dziura z Blokiem
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1745 m n.p.m.
Wystawa otworu: N
Inne otwory: 2 - ku NE, 1742 m n.p.m.
WGS84: N49.243001, E19.842263
WGS84: N49d 14.5801m, E19d 50.5358m
WGS84: N49d 14m 34.8s, E19d 50m 32.1s
UTM: Easting 415734, Northing 5455115, Zone 34
W północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, nad Doliną Lejową.
Drogi dojścia
Idąc ze szczytu Kominiarskiego Wierchu granią jak do Jaskini Skośnej (T.E-06.01) dochodzimy do ostatniego pasma skałek pod granią. Trawersujemy pod nimi w lewo (na wschód) kilkadziesiąt metrów trawiastym zachodem. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Schron ma dwa otwory: niski i szeroki otwór dolny (szerokość 4 m i wysokość 1 m) oraz leżący nad nim, 2,5 m wyżej, duży otwór górny. Dolne piętro schronu stanowi krótki, niski i szeroki korytarzyk odchodzący z prawej części otworu. Z lewej strony, niskim przełazem pod mostem skalnym dostajemy się do wyżej położonej części schronu, która jest sporą salką z niewielką nyżą w ścianie. Z salki tej górnym otworem wchodzimy na szeroką półkę. Półką tą można wytrawersować na zbocze.
Schron rozwinięty jest w obrębie kompleksu wapieni i dolomitów triasu środkowego paraautochtonicznej serii wierchowej. Nacieków brak. Namulisko stanowi gruz i gleba, miejscami niewielkie głazy.
Schron wilgotny, woda kapie ze stropu. W całości oświetlony. W całym schronie występuje zielona. Faunę reprezentują ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko w literaturze dotychczas nie było wzmiankowane, chociaż zapewne znane już dawniej (mogło być zwiedzane podczas poszukiwań prowadzonych w latach 1965-1966 przez grotołazów poznańskich).
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń OW PTPNoZ materiały terenowe zebrali R. i R. M. Kardasiowie przy współpracy M. Różyczki w dniu 16.07.1977 r. Pomiary wykonano przy pomocy busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Na ich podstawie zlokalizowano schron na mapie "Tatry Polskie". W oparciu o archiwalną wersję niniejszego inwentarza wymienia je Wiśniewski (1988), podając też drugą nazwę. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R. M. Kardaś.
Bibliografia
TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie - bez podania nazwy); Wiśniewski, W. W. 1988 (dane morfometryczne); Jaskinie TPN 1991 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Regina Kardaś
