Drogi dojścia
Tak jak do obiektu Szczelina w Iwanówce. Stąd kierujemy się ku zachodowi w stronę sąsiedniej skały oddalonej o około 100 m. Szukane schronisko znajduje się u podstawy zachodniej części skały. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór ma kształt trójkąta o podstawie i wysokości 1 m. Za otworem rozwija się korytarz o długości 6 m. i szerokości 1 m., kończący się ślepo.
Schronisko rozwinęło się w obrębie wapieni triasu środkowego serii paraautochtonicznej. Jest obiektem krasowym powstałym na szczelinie tektonicznej. Obecnie jest modelowany przez proces wietrzenia mechanicznego w strefie wymarzania. Ściany są lite, przy otworze zwietrzałe. Spąg tworzy autochtoniczny gruz skalny, a w otworze znajduje się humus.
Do wnętrza obiektu dociera światło rozproszone. Obiekt jest suchy, a jego mikroklimat uzależniony od warunków atmosferycznych. W otworze występuje roślinność w postaci: porostów, mchów, paproci i roślin kwiatowych. Obserwacje fauny nie były prowadzone.
Historia
Historia eksploracji
Ze względu na położenie obiekt musiał być znany od dawna. W czerwcu 1986 roku schron zwiedził W.W. Wiśniewski nadając mu nazwę Schron przy S80 i sporządzając jego plan.
Historia dokumentacji
Dokumentację obiektu sporządzili 1 września 2003 r. A. Gajewska i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Pomiary lokalizacyjne otworu wykonano przy pomocy odbiornika GPS eTrex Summit. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.
Plan opracował K. Recielski.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (plan); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski