Numer inwentarzowy: T.D-06.14
Inne nazwy: Schron pod Kufą
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1550 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
WGS84: N49.245968, E19.839584
WGS84: N49d 14.7581m, E19d 50.3750m
WGS84: N49d 14m 45.5s, E19d 50m 22.5s
UTM: Easting 415544, Northing 5455447, Zone 34
W lewym orograficznie zboczu górnej części Doliny Lejowej, u podnóża wschodniej ściany Kufy.
Drogi dojścia
Doliną Lejową podchodzimy szlakiem, następnie z Niżniej Polany Kominiarskiej nieznakowanymi drogami i perciami zwierzęcymi na Przełączkę pod Kufą i dalej - pod północne ściany Kufy. Stąd percią wiodącą pod ścianami idziemy na wschód, następnie na południe (perć wznosi się tu stromo). Kilkanaście metrów od miejsca, gdzie skały zakręcają ku S, odnajdujemy pod nimi poszukiwany otwór. Jest on położony u podnóża ściany, ukryty za dużym blokiem skalnym Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór ma 2,3 m szerokości i 0,7 m wysokości, w jego południowej części leży duża wanta rozdzielająca go na dwie części (południowa część jest zbyt ciasna, aby przejść). Wchodzimy do niskiego lecz szerokiego schroniska, którego strop podwyższa się nieco za otworem. Dno schroniska jest poziome.
Schronisko rozwinęło się na kontakcie tektonicznym wapieni malmu z łupkami albu, w obrębie wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są nieco zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko tworzy głównie gruz łupkowy z dodatkiem gruzu wapiennego i odrobina gleby oraz żółtego osadu gliniastego.
Nyża jest nieco wilgotna, bez przewiewu. Światło sięga do końca. Przy otworze występują rośliny kwiatowe oraz mchy i nieco paproci. Mchy sięgają do wnętrza schroniska. Faunę reprezentują ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt mógł być znany od dawna. Zwiedził go w latach 1986 - 88 W.W. Wiśniewski, który poszukiwał jaskiń w masywie Kominiarskiego Wierchu. Zamieścił on pierwszą wzmiankę o schronisku umieszczając je w wykazie jaskiń tego masywu pod nazwą Schron pod Kufą (Wiśniewski, 1988).
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację schroniska sporządziła I. Luty w dniu 27 września 2003 r. Pomiary wykonała przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (umieszcza w spisie jaskiń Kominiarskiego Wierchu pod nazwą Schron pod Kufą, podaje niektóre orientacyjne dane morfometryczne); Jaskinie TPN 2004 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
